добраахво́тніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
добраахво́тніцтва | |
добраахво́тніцтва | |
добраахво́тніцтву | |
добраахво́тніцтва | |
добраахво́тніцтвам | |
добраахво́тніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)