дзівакава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
дзівакава́та | - | - |
Крыніцы:
дзівакава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
дзівакава́та | - | - |
Крыніцы:
дзівакава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
дзівакава́тасць | |
дзівакава́тасці | |
дзівакава́тасці | |
дзівакава́тасць | |
дзівакава́тасцю | |
дзівакава́тасці |
Крыніцы:
дзівакава́ты
прыметнік, якасны
дзівакава́ты | дзівакава́тая | дзівакава́тае | дзівакава́тыя | |
дзівакава́тага | дзівакава́тай дзівакава́тае |
дзівакава́тага | дзівакава́тых | |
дзівакава́таму | дзівакава́тай | дзівакава́таму | дзівакава́тым | |
дзівакава́ты ( дзівакава́тага ( |
дзівакава́тую | дзівакава́тае | дзівакава́тыя ( дзівакава́тых ( |
|
дзівакава́тым | дзівакава́тай дзівакава́таю |
дзівакава́тым | дзівакава́тымі | |
дзівакава́тым | дзівакава́тай | дзівакава́тым | дзівакава́тых |
Крыніцы:
дзіва́нна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дзіва́нна | |
дзіва́нны | |
дзіва́нне | |
дзіва́нну | |
дзіва́ннай дзіва́ннаю |
|
дзіва́нне |
Крыніцы:
дзівасі́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дзівасі́л | |
дзівасі́лу | |
дзівасі́лу | |
дзівасі́л | |
дзівасі́лам | |
дзівасі́ле |
Крыніцы:
дзівасі́лавы
прыметнік, адносны
дзівасі́лавы | дзівасі́лавая | дзівасі́лавае | дзівасі́лавыя | |
дзівасі́лавага | дзівасі́лавай дзівасі́лавае |
дзівасі́лавага | дзівасі́лавых | |
дзівасі́лаваму | дзівасі́лавай | дзівасі́лаваму | дзівасі́лавым | |
дзівасі́лавы дзівасі́лавага |
дзівасі́лавую | дзівасі́лавае | дзівасі́лавыя дзівасі́лавых |
|
дзівасі́лавым | дзівасі́лавай дзівасі́лаваю |
дзівасі́лавым | дзівасі́лавымі | |
дзівасі́лавым | дзівасі́лавай | дзівасі́лавым | дзівасі́лавых |
Крыніцы:
дзіва́цкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
дзіва́цкасць | |
дзіва́цкасці | |
дзіва́цкасці | |
дзіва́цкасць | |
дзіва́цкасцю | |
дзіва́цкасці |
Крыніцы:
дзіва́цкі
прыметнік, якасны
дзіва́цкі | дзіва́цкая | дзіва́цкае | дзіва́цкія | |
дзіва́цкага | дзіва́цкай дзіва́цкае |
дзіва́цкага | дзіва́цкіх | |
дзіва́цкаму | дзіва́цкай | дзіва́цкаму | дзіва́цкім | |
дзіва́цкі ( дзіва́цкага ( |
дзіва́цкую | дзіва́цкае | дзіва́цкія ( дзіва́цкіх ( |
|
дзіва́цкім | дзіва́цкай дзіва́цкаю |
дзіва́цкім | дзіва́цкімі | |
дзіва́цкім | дзіва́цкай | дзіва́цкім | дзіва́цкіх |
Крыніцы:
дзіва́цкі
прыметнік, адносны
дзіва́цкі | дзіва́цкая | дзіва́цкае | дзіва́цкія | |
дзіва́цкага | дзіва́цкай дзіва́цкае |
дзіва́цкага | дзіва́цкіх | |
дзіва́цкаму | дзіва́цкай | дзіва́цкаму | дзіва́цкім | |
дзіва́цкі ( дзіва́цкага ( |
дзіва́цкую | дзіва́цкае | дзіва́цкія ( дзіва́цкіх ( |
|
дзіва́цкім | дзіва́цкай дзіва́цкаю |
дзіва́цкім | дзіва́цкімі | |
дзіва́цкім | дзіва́цкай | дзіва́цкім | дзіва́цкіх |
Крыніцы:
дзіва́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дзіва́цтва | дзіва́цтвы | |
дзіва́цтва | дзіва́цтваў | |
дзіва́цтву | дзіва́цтвам | |
дзіва́цтва | дзіва́цтвы | |
дзіва́цтвам | дзіва́цтвамі | |
дзіва́цтве | дзіва́цтвах |
Крыніцы: