Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзьму́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзьму́ дзьмё́м
2-я ас. дзьме́ш дзьмяце́
3-я ас. дзьме́ дзьму́ць
Прошлы час
м. дзьму́ў дзьму́лі
ж. дзьму́ла
н. дзьму́ла
Загадны лад
2-я ас. дзьмі́ дзьмі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзьмучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзьму́шынка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзьму́шынка дзьму́шынкі
Р. дзьму́шынкі дзьму́шынак
Д. дзьму́шынцы дзьму́шынкам
В. дзьму́шынку дзьму́шынкі
Т. дзьму́шынкай
дзьму́шынкаю		 дзьму́шынкамі
М. дзьму́шынцы дзьму́шынках

Крыніцы: piskunou2012.

дзью́ці-фры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. дзью́ці-фры
Р. дзью́ці-фры
Д. дзью́ці-фры
В. дзью́ці-фры
Т. дзью́ці-фры
М. дзью́ці-фры

Крыніцы: sbm2012.