Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

двуду́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двуду́шны двуду́шная двуду́шнае двуду́шныя
Р. двуду́шнага двуду́шнай
двуду́шнае
двуду́шнага двуду́шных
Д. двуду́шнаму двуду́шнай двуду́шнаму двуду́шным
В. двуду́шны (неадуш.)
двуду́шнага (адуш.)
двуду́шную двуду́шнае двуду́шныя (неадуш.)
двуду́шных (адуш.)
Т. двуду́шным двуду́шнай
двуду́шнаю
двуду́шным двуду́шнымі
М. двуду́шным двуду́шнай двуду́шным двуду́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двузу́бнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двузу́бнік двузу́бнікі
Р. двузу́бніка двузу́бнікаў
Д. двузу́бніку двузу́бнікам
В. двузу́бнік двузу́бнікі
Т. двузу́бнікам двузу́бнікамі
М. двузу́бніку двузу́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

двуі́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. двуі́снасць
Р. двуі́снасці
Д. двуі́снасці
В. двуі́снасць
Т. двуі́снасцю
М. двуі́снасці

Крыніцы: piskunou2012.

двуісто́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. двуісто́тнасць
Р. двуісто́тнасці
Д. двуісто́тнасці
В. двуісто́тнасць
Т. двуісто́тнасцю
М. двуісто́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

двукаляі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двукаляі́нны двукаляі́нная двукаляі́ннае двукаляі́нныя
Р. двукаляі́ннага двукаляі́ннай
двукаляі́ннае
двукаляі́ннага двукаляі́нных
Д. двукаляі́ннаму двукаляі́ннай двукаляі́ннаму двукаляі́нным
В. двукаляі́нны (неадуш.)
двукаляі́ннага (адуш.)
двукаляі́нную двукаляі́ннае двукаляі́нныя (неадуш.)
двукаляі́нных (адуш.)
Т. двукаляі́нным двукаляі́ннай
двукаляі́ннаю
двукаляі́нным двукаляі́ннымі
М. двукаляі́нным двукаляі́ннай двукаляі́нным двукаляі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

двукапы́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двукапы́тны двукапы́тная двукапы́тнае двукапы́тныя
Р. двукапы́тнага двукапы́тнай
двукапы́тнае
двукапы́тнага двукапы́тных
Д. двукапы́тнаму двукапы́тнай двукапы́тнаму двукапы́тным
В. двукапы́тны (неадуш.)
двукапы́тнага (адуш.)
двукапы́тную двукапы́тнае двукапы́тныя (неадуш.)
двукапы́тных (адуш.)
Т. двукапы́тным двукапы́тнай
двукапы́тнаю
двукапы́тным двукапы́тнымі
М. двукапы́тным двукапы́тнай двукапы́тным двукапы́тных

Крыніцы: piskunou2012.

двукапы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двукапы́тны двукапы́тная двукапы́тнае двукапы́тныя
Р. двукапы́тнага двукапы́тнай
двукапы́тнае
двукапы́тнага двукапы́тных
Д. двукапы́тнаму двукапы́тнай двукапы́тнаму двукапы́тным
В. двукапы́тны (неадуш.)
двукапы́тнага (адуш.)
двукапы́тную двукапы́тнае двукапы́тныя (неадуш.)
двукапы́тных (адуш.)
Т. двукапы́тным двукапы́тнай
двукапы́тнаю
двукапы́тным двукапы́тнымі
М. двукапы́тным двукапы́тнай двукапы́тным двукапы́тных

Крыніцы: piskunou2012.

двуко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двуко́нны двуко́нная двуко́ннае двуко́нныя
Р. двуко́ннага двуко́ннай
двуко́ннае
двуко́ннага двуко́нных
Д. двуко́ннаму двуко́ннай двуко́ннаму двуко́нным
В. двуко́нны (неадуш.)
двуко́ннага (адуш.)
двуко́нную двуко́ннае двуко́нныя (неадуш.)
двуко́нных (адуш.)
Т. двуко́нным двуко́ннай
двуко́ннаю
двуко́нным двуко́ннымі
М. двуко́нным двуко́ннай двуко́нным двуко́нных

Крыніцы: piskunou2012.

двуко́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двуко́ссе двуко́ссі
Р. двуко́сся двуко́ссяў
Д. двуко́ссю двуко́ссям
В. двуко́ссе двуко́ссі
Т. двуко́ссем двуко́ссямі
М. двуко́ссі двуко́ссях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двукро́п’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двукро́п’е двукро́п’і
Р. двукро́п’я двукро́п’яў
Д. двукро́п’ю двукро́п’ям
В. двукро́п’е двукро́п’і
Т. двукро́п’ем двукро́п’ямі
М. двукро́п’і двукро́п’ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.