двукаляі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двукаляі́нны двукаляі́нная двукаляі́ннае двукаляі́нныя
Р. двукаляі́ннага двукаляі́ннай
двукаляі́ннае
двукаляі́ннага двукаляі́нных
Д. двукаляі́ннаму двукаляі́ннай двукаляі́ннаму двукаляі́нным
В. двукаляі́нны (неадуш.)
двукаляі́ннага (адуш.)
двукаляі́нную двукаляі́ннае двукаляі́нныя (неадуш.)
двукаляі́нных (адуш.)
Т. двукаляі́нным двукаляі́ннай
двукаляі́ннаю
двукаляі́нным двукаляі́ннымі
М. двукаляі́нным двукаляі́ннай двукаляі́нным двукаляі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)