Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

двайко́ва-дзесятко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайко́ва-дзесятко́вы двайко́ва-дзесятко́вая двайко́ва-дзесятко́вае двайко́ва-дзесятко́выя
Р. двайко́ва-дзесятко́вага двайко́ва-дзесятко́вай
двайко́ва-дзесятко́вае
двайко́ва-дзесятко́вага двайко́ва-дзесятко́вых
Д. двайко́ва-дзесятко́ваму двайко́ва-дзесятко́вай двайко́ва-дзесятко́ваму двайко́ва-дзесятко́вым
В. двайко́ва-дзесятко́вы (неадуш.)
двайко́ва-дзесятко́вага (адуш.)
двайко́ва-дзесятко́вую двайко́ва-дзесятко́вае двайко́ва-дзесятко́выя (неадуш.)
двайко́ва-дзесятко́вых (адуш.)
Т. двайко́ва-дзесятко́вым двайко́ва-дзесятко́вай
двайко́ва-дзесятко́ваю
двайко́ва-дзесятко́вым двайко́ва-дзесятко́вымі
М. двайко́ва-дзесятко́вым двайко́ва-дзесятко́вай двайко́ва-дзесятко́вым двайко́ва-дзесятко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

двайко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайко́вы двайко́вая двайко́вае двайко́выя
Р. двайко́вага двайко́вай
двайко́вае
двайко́вага двайко́вых
Д. двайко́ваму двайко́вай двайко́ваму двайко́вым
В. двайко́вы (неадуш.)
двайко́вага (адуш.)
двайко́вую двайко́вае двайко́выя (неадуш.)
двайко́вых (адуш.)
Т. двайко́вым двайко́вай
двайко́ваю
двайко́вым двайко́вымі
М. двайко́вым двайко́вай двайко́вым двайко́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

двайні́к

‘чалавек, які мае поўнае або блізкае падабенства з другім чалавекам’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двайні́к двайнікі́
Р. двайніка́ двайніко́ў
Д. двайніку́ двайніка́м
В. двайніка́ двайніко́ў
Т. двайніко́м двайніка́мі
М. двайніку́ двайніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

двайні́к

‘двухпудовая гіра’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двайні́к двайнікі́
Р. двайніка́ двайніко́ў
Д. двайніку́ двайніка́м
В. двайні́к двайнікі́
Т. двайніко́м двайніка́мі
М. двайніку́ двайніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

двайнікава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. двайнікава́нне
Р. двайнікава́ння
Д. двайнікава́нню
В. двайнікава́нне
Т. двайнікава́ннем
М. двайнікава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

двайнікава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайнікава́ны двайнікава́ная двайнікава́нае двайнікава́ныя
Р. двайнікава́нага двайнікава́най
двайнікава́нае
двайнікава́нага двайнікава́ных
Д. двайнікава́наму двайнікава́най двайнікава́наму двайнікава́ным
В. двайнікава́ны (неадуш.)
двайнікава́нага (адуш.)
двайнікава́ную двайнікава́нае двайнікава́ныя (неадуш.)
двайнікава́ных (адуш.)
Т. двайнікава́ным двайнікава́най
двайнікава́наю
двайнікава́ным двайнікава́нымі
М. двайнікава́ным двайнікава́най двайнікава́ным двайнікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

двайнікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайнікава́ны двайнікава́ная двайнікава́нае двайнікава́ныя
Р. двайнікава́нага двайнікава́най
двайнікава́нае
двайнікава́нага двайнікава́ных
Д. двайнікава́наму двайнікава́най двайнікава́наму двайнікава́ным
В. двайнікава́ны (неадуш.)
двайнікава́нага (адуш.)
двайнікава́ную двайнікава́нае двайнікава́ныя (неадуш.)
двайнікава́ных (адуш.)
Т. двайнікава́ным двайнікава́най
двайнікава́наю
двайнікава́ным двайнікава́нымі
М. двайнікава́ным двайнікава́най двайнікава́ным двайнікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

двайнікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайнікава́ны двайнікава́ная двайнікава́нае двайнікава́ныя
Р. двайнікава́нага двайнікава́най
двайнікава́нае
двайнікава́нага двайнікава́ных
Д. двайнікава́наму двайнікава́най двайнікава́наму двайнікава́ным
В. двайнікава́ны (неадуш.)
двайнікава́нага (адуш.)
двайнікава́ную двайнікава́нае двайнікава́ныя (неадуш.)
двайнікава́ных (адуш.)
Т. двайнікава́ным двайнікава́най
двайнікава́наю
двайнікава́ным двайнікава́нымі
М. двайнікава́ным двайнікава́най двайнікава́ным двайнікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

двайніко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайніко́вы двайніко́вая двайніко́вае двайніко́выя
Р. двайніко́вага двайніко́вай
двайніко́вае
двайніко́вага двайніко́вых
Д. двайніко́ваму двайніко́вай двайніко́ваму двайніко́вым
В. двайніко́вы (неадуш.)
двайніко́вага (адуш.)
двайніко́вую двайніко́вае двайніко́выя (неадуш.)
двайніко́вых (адуш.)
Т. двайніко́вым двайніко́вай
двайніко́ваю
двайніко́вым двайніко́вымі
М. двайніко́вым двайніко́вай двайніко́вым двайніко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

двайны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайны́ двайна́я двайно́е двайны́я
Р. двайно́га двайно́й
двайно́е
двайно́га двайны́х
Д. двайно́му двайно́й двайно́му двайны́м
В. двайны́ (неадуш.)
двайно́га (адуш.)
двайну́ю двайно́е двайны́я (неадуш.)
двайны́х (адуш.)
Т. двайны́м двайно́й
двайно́ю
двайны́м двайны́мі
М. двайны́м двайно́й двайны́м двайны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.