Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в д е ё ж з і л м н о р у ы э ю я -

а б в г д ж з к л м н п р с т ф х ц ч ш я -

Гу́жык

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Гу́жык
Р.	Гу́жыка
Д.	Гу́жыку
В.	Гу́жык
Т.	Гу́жыкам
М.	Гу́жыку

гу́жыкам

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
гу́жыкам	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

гужы́шча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гужы́шча	гужы́шчы
Р.	гужы́шча	гужы́шч гужы́шчаў
Д.	гужы́шчу	гужы́шчам
В.	гужы́шча	гужы́шчы
Т.	гужы́шчам	гужы́шчамі
М.	гужы́шчы	гужы́шчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.