Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

вядзьма́ранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

вядзьма́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вядзьма́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вядзьма́рскі	вядзьма́рская	вядзьма́рскае	вядзьма́рскія
Р.	вядзьма́рскага	вядзьма́рскай вядзьма́рскае	вядзьма́рскага	вядзьма́рскіх
Д.	вядзьма́рскаму	вядзьма́рскай	вядзьма́рскаму	вядзьма́рскім
В.	вядзьма́рскі (неадуш.) вядзьма́рскага (адуш.)	вядзьма́рскую	вядзьма́рскае	вядзьма́рскія (неадуш.) вядзьма́рскіх (адуш.)
Т.	вядзьма́рскім	вядзьма́рскай вядзьма́рскаю	вядзьма́рскім	вядзьма́рскімі
М.	вядзьма́рскім	вядзьма́рскай	вядзьма́рскім	вядзьма́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вядзьма́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вядзьма́рчын

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вядзьма́рчын	вядзьма́рчына	вядзьма́рчына	вядзьма́рчыны
Р.	вядзьма́рчынага	вядзьма́рчынай вядзьма́рчынае	вядзьма́рчынага	вядзьма́рчыных
Д.	вядзьма́рчынаму	вядзьма́рчынай	вядзьма́рчынаму	вядзьма́рчыным
В.	вядзьма́рчын (неадуш.) вядзьма́рчынага (адуш.)	вядзьма́рчыну	вядзьма́рчына	вядзьма́рчыны (неадуш.) вядзьма́рчыных (адуш.)
Т.	вядзьма́рчыным	вядзьма́рчынай вядзьма́рчынаю	вядзьма́рчыным	вядзьма́рчынымі
М.	вядзьма́рчыным	вядзьма́рчынай	вядзьма́рчыным	вядзьма́рчыных

Крыніцы: piskunou2012.

вядзьма́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вядзьма́цкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вядзьма́цкі	вядзьма́цкая	вядзьма́цкае	вядзьма́цкія
Р.	вядзьма́цкага	вядзьма́цкай вядзьма́цкае	вядзьма́цкага	вядзьма́цкіх
Д.	вядзьма́цкаму	вядзьма́цкай	вядзьма́цкаму	вядзьма́цкім
В.	вядзьма́цкі (неадуш.) вядзьма́цкага (адуш.)	вядзьма́цкую	вядзьма́цкае	вядзьма́цкія (неадуш.) вядзьма́цкіх (адуш.)
Т.	вядзьма́цкім	вядзьма́цкай вядзьма́цкаю	вядзьма́цкім	вядзьма́цкімі
М.	вядзьма́цкім	вядзьма́цкай	вядзьма́цкім	вядзьма́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

вядзьма́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вядзьма́цкі	вядзьма́цкая	вядзьма́цкае	вядзьма́цкія
Р.	вядзьма́цкага	вядзьма́цкай вядзьма́цкае	вядзьма́цкага	вядзьма́цкіх
Д.	вядзьма́цкаму	вядзьма́цкай	вядзьма́цкаму	вядзьма́цкім
В.	вядзьма́цкі (неадуш.) вядзьма́цкага (адуш.)	вядзьма́цкую	вядзьма́цкае	вядзьма́цкія (неадуш.) вядзьма́цкіх (адуш.)
Т.	вядзьма́цкім	вядзьма́цкай вядзьма́цкаю	вядзьма́цкім	вядзьма́цкімі
М.	вядзьма́цкім	вядзьма́цкай	вядзьма́цкім	вядзьма́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

вядзьма́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

вядзьма́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum