вядзьма́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вядзьма́рка вядзьма́ркі
Р. вядзьма́ркі вядзьма́рак
Д. вядзьма́рцы вядзьма́ркам
В. вядзьма́рку вядзьма́рак
Т. вядзьма́ркай
вядзьма́ркаю		 вядзьма́ркамі
М. вядзьма́рцы вядзьма́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)