ачулё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ачулё́ны |
ачулё́ная |
ачулё́нае |
ачулё́ныя |
| Р. |
ачулё́нага |
ачулё́най ачулё́нае |
ачулё́нага |
ачулё́ных |
| Д. |
ачулё́наму |
ачулё́най |
ачулё́наму |
ачулё́ным |
| В. |
ачулё́ны (неадуш.) ачулё́нага (адуш.) |
ачулё́ную |
ачулё́нае |
ачулё́ныя (неадуш.) ачулё́ных (адуш.) |
| Т. |
ачулё́ным |
ачулё́най ачулё́наю |
ачулё́ным |
ачулё́нымі |
| М. |
ачулё́ным |
ачулё́най |
ачулё́ным |
ачулё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачу́люся |
ачу́лімся |
| 2-я ас. |
ачу́лішся |
ачу́ліцеся |
| 3-я ас. |
ачу́ліцца |
ачу́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
ачу́ліўся |
ачу́ліліся |
| ж. |
ачу́лілася |
| н. |
ачу́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачу́лься |
ачу́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ачу́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́ліць
‘прывесці да прытомнасці, наставіць на розум каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачу́лю |
ачу́лім |
| 2-я ас. |
ачу́ліш |
ачу́ліце |
| 3-я ас. |
ачу́ліць |
ачу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
ачу́ліў |
ачу́лілі |
| ж. |
ачу́ліла |
| н. |
ачу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачу́ль |
ачу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ачу́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачу́льваюся |
ачу́льваемся |
| 2-я ас. |
ачу́льваешся |
ачу́льваецеся |
| 3-я ас. |
ачу́льваецца |
ачу́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ачу́льваўся |
ачу́льваліся |
| ж. |
ачу́львалася |
| н. |
ачу́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачу́львайся |
ачу́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ачу́льваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́льваць
‘прыводзіць да прытомнасці, настаўляць на розум каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачу́льваю |
ачу́льваем |
| 2-я ас. |
ачу́льваеш |
ачу́льваеце |
| 3-я ас. |
ачу́львае |
ачу́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
ачу́льваў |
ачу́львалі |
| ж. |
ачу́львала |
| н. |
ачу́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачу́львай |
ачу́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ачу́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачуме́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ачуме́ласць |
| Р. |
ачуме́ласці |
| Д. |
ачуме́ласці |
| В. |
ачуме́ласць |
| Т. |
ачуме́ласцю |
| М. |
ачуме́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачуме́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ачуме́лы |
ачуме́лая |
ачуме́лае |
ачуме́лыя |
| Р. |
ачуме́лага |
ачуме́лай ачуме́лае |
ачуме́лага |
ачуме́лых |
| Д. |
ачуме́ламу |
ачуме́лай |
ачуме́ламу |
ачуме́лым |
| В. |
ачуме́лы (неадуш.) ачуме́лага (адуш.) |
ачуме́лую |
ачуме́лае |
ачуме́лыя (неадуш.) ачуме́лых (адуш.) |
| Т. |
ачуме́лым |
ачуме́лай ачуме́лаю |
ачуме́лым |
ачуме́лымі |
| М. |
ачуме́лым |
ачуме́лай |
ачуме́лым |
ачуме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ачуме́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачуме́ю |
ачуме́ем |
| 2-я ас. |
ачуме́еш |
ачуме́еце |
| 3-я ас. |
ачуме́е |
ачуме́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ачуме́ў |
ачуме́лі |
| ж. |
ачуме́ла |
| н. |
ачуме́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ачуме́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.