ачулё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ачулё́ны |
ачулё́ная |
ачулё́нае |
ачулё́ныя |
Р. |
ачулё́нага |
ачулё́най ачулё́нае |
ачулё́нага |
ачулё́ных |
Д. |
ачулё́наму |
ачулё́най |
ачулё́наму |
ачулё́ным |
В. |
ачулё́ны (неадуш.) ачулё́нага (адуш.) |
ачулё́ную |
ачулё́нае |
ачулё́ныя (неадуш.) ачулё́ных (адуш.) |
Т. |
ачулё́ным |
ачулё́най ачулё́наю |
ачулё́ным |
ачулё́нымі |
М. |
ачулё́ным |
ачулё́най |
ачулё́ным |
ачулё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачу́люся |
ачу́лімся |
2-я ас. |
ачу́лішся |
ачу́ліцеся |
3-я ас. |
ачу́ліцца |
ачу́ляцца |
Прошлы час |
м. |
ачу́ліўся |
ачу́ліліся |
ж. |
ачу́лілася |
н. |
ачу́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачу́лься |
ачу́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ачу́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́ліць
‘прывесці да прытомнасці, наставіць на розум каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачу́лю |
ачу́лім |
2-я ас. |
ачу́ліш |
ачу́ліце |
3-я ас. |
ачу́ліць |
ачу́ляць |
Прошлы час |
м. |
ачу́ліў |
ачу́лілі |
ж. |
ачу́ліла |
н. |
ачу́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачу́ль |
ачу́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ачу́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачу́льваюся |
ачу́льваемся |
2-я ас. |
ачу́льваешся |
ачу́льваецеся |
3-я ас. |
ачу́льваецца |
ачу́льваюцца |
Прошлы час |
м. |
ачу́льваўся |
ачу́льваліся |
ж. |
ачу́львалася |
н. |
ачу́львалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачу́львайся |
ачу́львайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачу́льваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́льваць
‘прыводзіць да прытомнасці, настаўляць на розум каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачу́льваю |
ачу́льваем |
2-я ас. |
ачу́льваеш |
ачу́льваеце |
3-я ас. |
ачу́львае |
ачу́льваюць |
Прошлы час |
м. |
ачу́льваў |
ачу́львалі |
ж. |
ачу́львала |
н. |
ачу́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачу́львай |
ачу́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачу́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачуме́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ачуме́ласць |
Р. |
ачуме́ласці |
Д. |
ачуме́ласці |
В. |
ачуме́ласць |
Т. |
ачуме́ласцю |
М. |
ачуме́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачуме́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ачуме́лы |
ачуме́лая |
ачуме́лае |
ачуме́лыя |
Р. |
ачуме́лага |
ачуме́лай ачуме́лае |
ачуме́лага |
ачуме́лых |
Д. |
ачуме́ламу |
ачуме́лай |
ачуме́ламу |
ачуме́лым |
В. |
ачуме́лы (неадуш.) ачуме́лага (адуш.) |
ачуме́лую |
ачуме́лае |
ачуме́лыя (неадуш.) ачуме́лых (адуш.) |
Т. |
ачуме́лым |
ачуме́лай ачуме́лаю |
ачуме́лым |
ачуме́лымі |
М. |
ачуме́лым |
ачуме́лай |
ачуме́лым |
ачуме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ачуме́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачуме́ю |
ачуме́ем |
2-я ас. |
ачуме́еш |
ачуме́еце |
3-я ас. |
ачуме́е |
ачуме́юць |
Прошлы час |
м. |
ачуме́ў |
ачуме́лі |
ж. |
ачуме́ла |
н. |
ачуме́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ачуме́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.