ачу́ліць
‘прывесці да прытомнасці, наставіць на розум каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
ачу́лю | ачу́лім | |
ачу́ліш | ачу́ліце | |
ачу́ліць | ачу́ляць | |
Прошлы час | ||
ачу́ліў | ачу́лілі | |
ачу́ліла | ||
ачу́ліла | ||
Загадны лад | ||
ачу́ль | ачу́льце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ачу́ліўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)