ачу́ліць

‘прывесці да прытомнасці, наставіць на розум каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачу́лю ачу́лім
2-я ас. ачу́ліш ачу́ліце
3-я ас. ачу́ліць ачу́ляць
Прошлы час
м. ачу́ліў ачу́лілі
ж. ачу́ліла
н. ачу́ліла
Загадны лад
2-я ас. ачу́ль ачу́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час ачу́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)