ачуме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачуме́ю ачуме́ем
2-я ас. ачуме́еш ачуме́еце
3-я ас. ачуме́е ачуме́юць
Прошлы час
м. ачуме́ў ачуме́лі
ж. ачуме́ла
н. ачуме́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ачуме́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)