Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ахмістры́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахмістры́ня ахмістры́ні
Р. ахмістры́ні ахмістры́нь
Д. ахмістры́ні ахмістры́ням
В. ахмістры́ню ахмістры́нь
Т. ахмістры́няй
ахмістры́няю
ахмістры́нямі
М. ахмістры́ні ахмістры́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахмурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахмурэ́ю ахмурэ́ем
2-я ас. ахмурэ́еш ахмурэ́еце
3-я ас. ахмурэ́е ахмурэ́юць
Прошлы час
м. ахмурэ́ў ахмурэ́лі
ж. ахмурэ́ла
н. ахмурэ́ла
Загадны лад
2-я ас. ахмурэ́й ахмурэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахмурэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ахмырэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахмырэ́ю ахмырэ́ем
2-я ас. ахмырэ́еш ахмырэ́еце
3-я ас. ахмырэ́е ахмырэ́юць
Прошлы час
м. ахмырэ́ў ахмырэ́лі
ж. ахмырэ́ла
н. ахмырэ́ла
Загадны лад
2-я ас. ахмырэ́й ахмырэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахмырэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ахмяле́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ахмяле́ла - -

ахмяле́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ахмяле́ласць
Р. ахмяле́ласці
Д. ахмяле́ласці
В. ахмяле́ласць
Т. ахмяле́ласцю
М. ахмяле́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

ахмяле́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахмяле́лы ахмяле́лая ахмяле́лае ахмяле́лыя
Р. ахмяле́лага ахмяле́лай
ахмяле́лае
ахмяле́лага ахмяле́лых
Д. ахмяле́ламу ахмяле́лай ахмяле́ламу ахмяле́лым
В. ахмяле́лы (неадуш.)
ахмяле́лага (адуш.)
ахмяле́лую ахмяле́лае ахмяле́лыя (неадуш.)
ахмяле́лых (адуш.)
Т. ахмяле́лым ахмяле́лай
ахмяле́лаю
ахмяле́лым ахмяле́лымі
М. ахмяле́лым ахмяле́лай ахмяле́лым ахмяле́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахмяле́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахмяле́лы ахмяле́лая ахмяле́лае ахмяле́лыя
Р. ахмяле́лага ахмяле́лай
ахмяле́лае
ахмяле́лага ахмяле́лых
Д. ахмяле́ламу ахмяле́лай ахмяле́ламу ахмяле́лым
В. ахмяле́лы (неадуш.)
ахмяле́лага (адуш.)
ахмяле́лую ахмяле́лае ахмяле́лыя (неадуш.)
ахмяле́лых (адуш.)
Т. ахмяле́лым ахмяле́лай
ахмяле́лаю
ахмяле́лым ахмяле́лымі
М. ахмяле́лым ахмяле́лай ахмяле́лым ахмяле́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахмяле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ахмяле́нне
Р. ахмяле́ння
Д. ахмяле́нню
В. ахмяле́нне
Т. ахмяле́ннем
М. ахмяле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахмяле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахмяле́ю ахмяле́ем
2-я ас. ахмяле́еш ахмяле́еце
3-я ас. ахмяле́е ахмяле́юць
Прошлы час
м. ахмяле́ў ахмяле́лі
ж. ахмяле́ла
н. ахмяле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ахмяле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.