апу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апу́джаны |
апу́джаная |
апу́джанае |
апу́джаныя |
Р. |
апу́джанага |
апу́джанай апу́джанае |
апу́джанага |
апу́джаных |
Д. |
апу́джанаму |
апу́джанай |
апу́джанаму |
апу́джаным |
В. |
апу́джаны (неадуш.) апу́джанага (адуш.) |
апу́джаную |
апу́джанае |
апу́джаныя (неадуш.) апу́джаных (адуш.) |
Т. |
апу́джаным |
апу́джанай апу́джанаю |
апу́джаным |
апу́джанымі |
М. |
апу́джаным |
апу́джанай |
апу́джаным |
апу́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апу́джуся |
апу́дзімся |
2-я ас. |
апу́дзішся |
апу́дзіцеся |
3-я ас. |
апу́дзіцца |
апу́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
апу́дзіўся |
апу́дзіліся |
ж. |
апу́дзілася |
н. |
апу́дзілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апу́дзься |
апу́дзьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апу́дзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апу́джу |
апу́дзім |
2-я ас. |
апу́дзіш |
апу́дзіце |
3-я ас. |
апу́дзіць |
апу́дзяць |
Прошлы час |
м. |
апу́дзіў |
апу́дзілі |
ж. |
апу́дзіла |
н. |
апу́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апу́дзь |
апу́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апу́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́драны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апу́драны |
апу́драная |
апу́дранае |
апу́драныя |
Р. |
апу́дранага |
апу́дранай апу́дранае |
апу́дранага |
апу́драных |
Д. |
апу́дранаму |
апу́дранай |
апу́дранаму |
апу́драным |
В. |
апу́драны (неадуш.) апу́дранага (адуш.) |
апу́драную |
апу́дранае |
апу́драныя (неадуш.) апу́драных (адуш.) |
Т. |
апу́драным |
апу́дранай апу́дранаю |
апу́драным |
апу́дранымі |
М. |
апу́драным |
апу́дранай |
апу́драным |
апу́драных |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́дрыванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апу́дрыванне |
Р. |
апу́дрывання |
Д. |
апу́дрыванню |
В. |
апу́дрыванне |
Т. |
апу́дрываннем |
М. |
апу́дрыванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́дрывацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апу́дрываюся |
апу́дрываемся |
2-я ас. |
апу́дрываешся |
апу́дрываецеся |
3-я ас. |
апу́дрываецца |
апу́дрываюцца |
Прошлы час |
м. |
апу́дрываўся |
апу́дрываліся |
ж. |
апу́дрывалася |
н. |
апу́дрывалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апу́дрывайся |
апу́дрывайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апу́дрываючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́дрываць
‘пакрываць што-небудзь пудрай або нейкім парашком’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апу́дрываю |
апу́дрываем |
2-я ас. |
апу́дрываеш |
апу́дрываеце |
3-я ас. |
апу́дрывае |
апу́дрываюць |
Прошлы час |
м. |
апу́дрываў |
апу́дрывалі |
ж. |
апу́дрывала |
н. |
апу́дрывала |
Загадны лад |
2-я ас. |
апу́дрывай |
апу́дрывайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апу́дрываючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́дрыць
‘пакрыць што-небудзь пудрай або нейкім парашком’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апу́дру |
апу́дрым |
2-я ас. |
апу́дрыш |
апу́дрыце |
3-я ас. |
апу́дрыць |
апу́драць |
Прошлы час |
м. |
апу́дрыў |
апу́дрылі |
ж. |
апу́дрыла |
н. |
апу́дрыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апу́дры |
апу́дрыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апу́дрыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
апу́ка |
Р. |
апу́кі |
Д. |
апу́цы |
В. |
апу́ку |
Т. |
апу́кай апу́каю |
М. |
апу́цы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.