апу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апу́джу апу́дзім
2-я ас. апу́дзіш апу́дзіце
3-я ас. апу́дзіць апу́дзяць
Прошлы час
м. апу́дзіў апу́дзілі
ж. апу́дзіла
н. апу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. апу́дзь апу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час апу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)