адудзя́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адудзя́чаны |
адудзя́чаная |
адудзя́чанае |
адудзя́чаныя |
Р. |
адудзя́чанага |
адудзя́чанай адудзя́чанае |
адудзя́чанага |
адудзя́чаных |
Д. |
адудзя́чанаму |
адудзя́чанай |
адудзя́чанаму |
адудзя́чаным |
В. |
адудзя́чаны (неадуш.) адудзя́чанага (адуш.) |
адудзя́чаную |
адудзя́чанае |
адудзя́чаныя (неадуш.) адудзя́чаных (адуш.) |
Т. |
адудзя́чаным |
адудзя́чанай адудзя́чанаю |
адудзя́чаным |
адудзя́чанымі |
М. |
адудзя́чаным |
адудзя́чанай |
адудзя́чаным |
адудзя́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адудзя́чваюся |
адудзя́чваемся |
2-я ас. |
адудзя́чваешся |
адудзя́чваецеся |
3-я ас. |
адудзя́чваецца |
адудзя́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
адудзя́чваўся |
адудзя́чваліся |
ж. |
адудзя́чвалася |
н. |
адудзя́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адудзя́чвайся |
адудзя́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адудзя́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чваць
‘дзякаваць, плаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адудзя́чваю |
адудзя́чваем |
2-я ас. |
адудзя́чваеш |
адудзя́чваеце |
3-я ас. |
адудзя́чвае |
адудзя́чваюць |
Прошлы час |
м. |
адудзя́чваў |
адудзя́чвалі |
ж. |
адудзя́чвала |
н. |
адудзя́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
адудзя́чвай |
адудзя́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адудзя́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адудзя́чуся |
адудзя́чымся |
2-я ас. |
адудзя́чышся |
адудзя́чыцеся |
3-я ас. |
адудзя́чыцца |
адудзя́чацца |
Прошлы час |
м. |
адудзя́чыўся |
адудзя́чыліся |
ж. |
адудзя́чылася |
н. |
адудзя́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адудзя́чся |
адудзя́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адудзя́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чыць
‘падзякаваць, адплаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адудзя́чу |
адудзя́чым |
2-я ас. |
адудзя́чыш |
адудзя́чыце |
3-я ас. |
адудзя́чыць |
адудзя́чаць |
Прошлы час |
м. |
адудзя́чыў |
адудзя́чылі |
ж. |
адудзя́чыла |
н. |
адудзя́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адудзя́ч |
адудзя́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адудзя́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аду́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аду́жанне |
Р. |
аду́жання |
Д. |
аду́жанню |
В. |
аду́жанне |
Т. |
аду́жаннем |
М. |
аду́жанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
аду́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аду́жаны |
аду́жаная |
аду́жанае |
аду́жаныя |
Р. |
аду́жанага |
аду́жанай аду́жанае |
аду́жанага |
аду́жаных |
Д. |
аду́жанаму |
аду́жанай |
аду́жанаму |
аду́жаным |
В. |
аду́жаны (неадуш.) аду́жанага (адуш.) |
аду́жаную |
аду́жанае |
аду́жаныя (неадуш.) аду́жаных (адуш.) |
Т. |
аду́жаным |
аду́жанай аду́жанаю |
аду́жаным |
аду́жанымі |
М. |
аду́жаным |
аду́жанай |
аду́жаным |
аду́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аду́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аду́жаны |
аду́жаная |
аду́жанае |
аду́жаныя |
Р. |
аду́жанага |
аду́жанай аду́жанае |
аду́жанага |
аду́жаных |
Д. |
аду́жанаму |
аду́жанай |
аду́жанаму |
аду́жаным |
В. |
аду́жаны (неадуш.) аду́жанага (адуш.) |
аду́жаную |
аду́жанае |
аду́жаныя (неадуш.) аду́жаных (адуш.) |
Т. |
аду́жаным |
аду́жанай аду́жанаю |
аду́жаным |
аду́жанымі |
М. |
аду́жаным |
аду́жанай |
аду́жаным |
аду́жаных |
Кароткая форма: аду́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.