адудзя́чыць
‘падзякаваць, адплаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адудзя́чу | адудзя́чым | |
| адудзя́чыш | адудзя́чыце | |
| адудзя́чыць | адудзя́чаць | |
| Прошлы час | ||
| адудзя́чыў | адудзя́чылі | |
| адудзя́чыла | ||
| адудзя́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| адудзя́ч | адудзя́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адудзя́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)