аб’е́зджваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аб’е́зджваю |
аб’е́зджваем |
2-я ас. |
аб’е́зджваеш |
аб’е́зджваеце |
3-я ас. |
аб’е́зджвае |
аб’е́зджваюць |
Прошлы час |
м. |
аб’е́зджваў |
аб’е́зджвалі |
ж. |
аб’е́зджвала |
н. |
аб’е́зджвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аб’е́зджвай |
аб’е́зджвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аб’е́зджваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аб’е́здзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
аб’е́здзіцца |
аб’е́здзяцца |
Прошлы час |
м. |
аб’е́здзіўся |
аб’е́здзіліся |
ж. |
аб’е́здзілася |
н. |
аб’е́здзілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’е́здзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аб’е́зджу |
аб’е́здзім |
2-я ас. |
аб’е́здзіш |
аб’е́здзіце |
3-я ас. |
аб’е́здзіць |
аб’е́здзяць |
Прошлы час |
м. |
аб’е́здзіў |
аб’е́здзілі |
ж. |
аб’е́здзіла |
н. |
аб’е́здзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аб’е́здзі |
аб’е́здзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аб’е́здзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’е́здка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аб’е́здка |
аб’е́здкі |
Р. |
аб’е́здкі |
аб’е́здак |
Д. |
аб’е́здцы |
аб’е́здкам |
В. |
аб’е́здку |
аб’е́здкі |
Т. |
аб’е́здкай аб’е́здкаю |
аб’е́здкамі |
М. |
аб’е́здцы |
аб’е́здках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’е́здчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аб’е́здчык |
аб’е́здчыкі |
Р. |
аб’е́здчыка |
аб’е́здчыкаў |
Д. |
аб’е́здчыку |
аб’е́здчыкам |
В. |
аб’е́здчыка |
аб’е́здчыкаў |
Т. |
аб’е́здчыкам |
аб’е́здчыкамі |
М. |
аб’е́здчыку |
аб’е́здчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’е́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аб’е́зны |
аб’е́зная |
аб’е́знае |
аб’е́зныя |
Р. |
аб’е́знага |
аб’е́знай аб’е́знае |
аб’е́знага |
аб’е́зных |
Д. |
аб’е́знаму |
аб’е́знай |
аб’е́знаму |
аб’е́зным |
В. |
аб’е́зны (неадуш.) аб’е́знага (адуш.) |
аб’е́зную |
аб’е́знае |
аб’е́зныя (неадуш.) аб’е́зных (адуш.) |
Т. |
аб’е́зным |
аб’е́знай аб’е́знаю |
аб’е́зным |
аб’е́знымі |
М. |
аб’е́зным |
аб’е́знай |
аб’е́зным |
аб’е́зных |
Іншыя варыянты:
аб’язны́.
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
аб’е́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аб’е́кт |
аб’е́кты |
Р. |
аб’е́кта |
аб’е́ктаў |
Д. |
аб’е́кту |
аб’е́ктам |
В. |
аб’е́кт |
аб’е́кты |
Т. |
аб’е́ктам |
аб’е́ктамі |
М. |
аб’е́кце |
аб’е́ктах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’ектава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аб’ектава́ны |
аб’ектава́ная |
аб’ектава́нае |
аб’ектава́ныя |
Р. |
аб’ектава́нага |
аб’ектава́най аб’ектава́нае |
аб’ектава́нага |
аб’ектава́ных |
Д. |
аб’ектава́наму |
аб’ектава́най |
аб’ектава́наму |
аб’ектава́ным |
В. |
аб’ектава́ны аб’ектава́нага |
аб’ектава́ную |
аб’ектава́нае |
аб’ектава́ныя |
Т. |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́най аб’ектава́наю |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́нымі |
М. |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́най |
аб’ектава́ным |
аб’ектава́ных |
Кароткая форма: аб’ектава́на.