Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аб’е́зджваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аб’е́зджваю аб’е́зджваем
2-я ас. аб’е́зджваеш аб’е́зджваеце
3-я ас. аб’е́зджвае аб’е́зджваюць
Прошлы час
м. аб’е́зджваў аб’е́зджвалі
ж. аб’е́зджвала
н. аб’е́зджвала
Загадны лад
2-я ас. аб’е́зджвай аб’е́зджвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аб’е́зджваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

аб’е́здзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аб’е́здзіцца аб’е́здзяцца
Прошлы час
м. аб’е́здзіўся аб’е́здзіліся
ж. аб’е́здзілася
н. аб’е́здзілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аб’е́здзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’е́зджу аб’е́здзім
2-я ас. аб’е́здзіш аб’е́здзіце
3-я ас. аб’е́здзіць аб’е́здзяць
Прошлы час
м. аб’е́здзіў аб’е́здзілі
ж. аб’е́здзіла
н. аб’е́здзіла
Загадны лад
2-я ас. аб’е́здзі аб’е́здзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’е́здзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’е́здка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аб’е́здка аб’е́здкі
Р. аб’е́здкі аб’е́здак
Д. аб’е́здцы аб’е́здкам
В. аб’е́здку аб’е́здкі
Т. аб’е́здкай
аб’е́здкаю
аб’е́здкамі
М. аб’е́здцы аб’е́здках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’е́здчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’е́здчык аб’е́здчыкі
Р. аб’е́здчыка аб’е́здчыкаў
Д. аб’е́здчыку аб’е́здчыкам
В. аб’е́здчыка аб’е́здчыкаў
Т. аб’е́здчыкам аб’е́здчыкамі
М. аб’е́здчыку аб’е́здчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’е́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’е́зны аб’е́зная аб’е́знае аб’е́зныя
Р. аб’е́знага аб’е́знай
аб’е́знае
аб’е́знага аб’е́зных
Д. аб’е́знаму аб’е́знай аб’е́знаму аб’е́зным
В. аб’е́зны (неадуш.)
аб’е́знага (адуш.)
аб’е́зную аб’е́знае аб’е́зныя (неадуш.)
аб’е́зных (адуш.)
Т. аб’е́зным аб’е́знай
аб’е́знаю
аб’е́зным аб’е́знымі
М. аб’е́зным аб’е́знай аб’е́зным аб’е́зных

Іншыя варыянты: аб’язны́.

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

аб’е́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’е́кт аб’е́кты
Р. аб’е́кта аб’е́ктаў
Д. аб’е́кту аб’е́ктам
В. аб’е́кт аб’е́кты
Т. аб’е́ктам аб’е́ктамі
М. аб’е́кце аб’е́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’ектаахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектаахо́ўны аб’ектаахо́ўная аб’ектаахо́ўнае аб’ектаахо́ўныя
Р. аб’ектаахо́ўнага аб’ектаахо́ўнай
аб’ектаахо́ўнае
аб’ектаахо́ўнага аб’ектаахо́ўных
Д. аб’ектаахо́ўнаму аб’ектаахо́ўнай аб’ектаахо́ўнаму аб’ектаахо́ўным
В. аб’ектаахо́ўны (неадуш.)
аб’ектаахо́ўнага (адуш.)
аб’ектаахо́ўную аб’ектаахо́ўнае аб’ектаахо́ўныя (неадуш.)
аб’ектаахо́ўных (адуш.)
Т. аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнай
аб’ектаахо́ўнаю
аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнымі
М. аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнай аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

аб’ектава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектава́ны аб’ектава́ная аб’ектава́нае аб’ектава́ныя
Р. аб’ектава́нага аб’ектава́най
аб’ектава́нае
аб’ектава́нага аб’ектава́ных
Д. аб’ектава́наму аб’ектава́най аб’ектава́наму аб’ектава́ным
В. аб’ектава́ны
аб’ектава́нага
аб’ектава́ную аб’ектава́нае аб’ектава́ныя
Т. аб’ектава́ным аб’ектава́най
аб’ектава́наю
аб’ектава́ным аб’ектава́нымі
М. аб’ектава́ным аб’ектава́най аб’ектава́ным аб’ектава́ных

аб’ектава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектава́ны аб’ектава́ная аб’ектава́нае аб’ектава́ныя
Р. аб’ектава́нага аб’ектава́най
аб’ектава́нае
аб’ектава́нага аб’ектава́ных
Д. аб’ектава́наму аб’ектава́най аб’ектава́наму аб’ектава́ным
В. аб’ектава́ны
аб’ектава́нага
аб’ектава́ную аб’ектава́нае аб’ектава́ныя
Т. аб’ектава́ным аб’ектава́най
аб’ектава́наю
аб’ектава́ным аб’ектава́нымі
М. аб’ектава́ным аб’ектава́най аб’ектава́ным аб’ектава́ных

Кароткая форма: аб’ектава́на.