аб’ектаахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектаахо́ўны аб’ектаахо́ўная аб’ектаахо́ўнае аб’ектаахо́ўныя
Р. аб’ектаахо́ўнага аб’ектаахо́ўнай
аб’ектаахо́ўнае
аб’ектаахо́ўнага аб’ектаахо́ўных
Д. аб’ектаахо́ўнаму аб’ектаахо́ўнай аб’ектаахо́ўнаму аб’ектаахо́ўным
В. аб’ектаахо́ўны (неадуш.)
аб’ектаахо́ўнага (адуш.)
аб’ектаахо́ўную аб’ектаахо́ўнае аб’ектаахо́ўныя (неадуш.)
аб’ектаахо́ўных (адуш.)
Т. аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнай
аб’ектаахо́ўнаю
аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнымі
М. аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнай аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)