Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абса́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абса́дка абса́дкі
Р. абса́дкі абса́дак
Д. абса́дцы абса́дкам
В. абса́дку абса́дкі
Т. абса́дкай
абса́дкаю		 абса́дкамі
М. абса́дцы абса́дках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абса́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абса́дны абса́дная абса́днае абса́дныя
Р. абса́днага абса́днай
абса́днае		 абса́днага абса́дных
Д. абса́днаму абса́днай абса́днаму абса́дным
В. абса́дны (неадуш.)
абса́днага (адуш.)		 абса́дную абса́днае абса́дныя (неадуш.)
абса́дных (адуш.)
Т. абса́дным абса́днай
абса́днаю		 абса́дным абса́днымі
М. абса́дным абса́днай абса́дным абса́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абсальве́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсальве́нт
Р. абсальве́нта
Д. абсальве́нту
В. абсальве́нта
Т. абсальве́нтам
М. абсальве́нце

Крыніцы: piskunou2012.

абсалю́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсалю́т
Р. абсалю́ту
Д. абсалю́ту
В. абсалю́т
Т. абсалю́там
М. абсалю́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсалю́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абсалю́тна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абсалю́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абсалю́тнасць
Р. абсалю́тнасці
Д. абсалю́тнасці
В. абсалю́тнасць
Т. абсалю́тнасцю
М. абсалю́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абсалю́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсалю́тны абсалю́тная абсалю́тнае абсалю́тныя
Р. абсалю́тнага абсалю́тнай
абсалю́тнае		 абсалю́тнага абсалю́тных
Д. абсалю́тнаму абсалю́тнай абсалю́тнаму абсалю́тным
В. абсалю́тны (неадуш.)
абсалю́тнага (адуш.)		 абсалю́тную абсалю́тнае абсалю́тныя (неадуш.)
абсалю́тных (адуш.)
Т. абсалю́тным абсалю́тнай
абсалю́тнаю		 абсалю́тным абсалю́тнымі
М. абсалю́тным абсалю́тнай абсалю́тным абсалю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсалютызава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абсалютызава́на - -

абсалютызава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абсалютызава́насць
Р. абсалютызава́насці
Д. абсалютызава́насці
В. абсалютызава́насць
Т. абсалютызава́насцю
М. абсалютызава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

абсалютызава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсалютызава́нне
Р. абсалютызава́ння
Д. абсалютызава́нню
В. абсалютызава́нне
Т. абсалютызава́ннем
М. абсалютызава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.