абсалютызава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абсалютызава́нне | |
абсалютызава́ння | |
абсалютызава́нню | |
абсалютызава́нне | |
абсалютызава́ннем | |
абсалютызава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)