абзада́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абзада́чваю |
абзада́чваем |
2-я ас. |
абзада́чваеш |
абзада́чваеце |
3-я ас. |
абзада́чвае |
абзада́чваюць |
Прошлы час |
м. |
абзада́чваў |
абзада́чвалі |
ж. |
абзада́чвала |
н. |
абзада́чвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абзада́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абзада́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абзада́чу |
абзада́чым |
2-я ас. |
абзада́чыш |
абзада́чыце |
3-я ас. |
абзада́чыць |
абзада́чаць |
Прошлы час |
м. |
абзада́чыў |
абзада́чылі |
ж. |
абзада́чыла |
н. |
абзада́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абзада́ч |
абзада́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абзада́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абза́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абза́ц |
абза́цы |
Р. |
абза́ца |
абза́цаў |
Д. |
абза́цу |
абза́цам |
В. |
абза́ц |
абза́цы |
Т. |
абза́цам |
абза́цамі |
М. |
абза́цы |
абза́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абзвані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абзваню́ |
абзво́нім |
2-я ас. |
абзво́ніш |
абзво́ніце |
3-я ас. |
абзво́ніць |
абзво́няць |
Прошлы час |
м. |
абзвані́ў |
абзвані́лі |
ж. |
абзвані́ла |
н. |
абзвані́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абзвані́ |
абзвані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абзвані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абзве́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абзве́руся |
абзве́рымся |
2-я ас. |
абзве́рышся |
абзве́рыцеся |
3-я ас. |
абзве́рыцца |
абзве́рацца |
Прошлы час |
м. |
абзве́рыўся |
абзве́рыліся |
ж. |
абзве́рылася |
н. |
абзве́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абзве́рся |
абзве́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абзве́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзво́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абзво́н |
Р. |
абзво́ну |
Д. |
абзво́ну |
В. |
абзво́н |
Т. |
абзво́нам |
М. |
абзво́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзво́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абзво́нены |
абзво́неная |
абзво́ненае |
абзво́неныя |
Р. |
абзво́ненага |
абзво́ненай абзво́ненае |
абзво́ненага |
абзво́неных |
Д. |
абзво́ненаму |
абзво́ненай |
абзво́ненаму |
абзво́неным |
В. |
абзво́нены (неадуш.) абзво́ненага (адуш.) |
абзво́неную |
абзво́ненае |
абзво́неныя (неадуш.) абзво́неных (адуш.) |
Т. |
абзво́неным |
абзво́ненай абзво́ненаю |
абзво́неным |
абзво́ненымі |
М. |
абзво́неным |
абзво́ненай |
абзво́неным |
абзво́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзво́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абзво́ньванне |
Р. |
абзво́ньвання |
Д. |
абзво́ньванню |
В. |
абзво́ньванне |
Т. |
абзво́ньваннем |
М. |
абзво́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзво́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абзво́ньваецца |
абзво́ньваюцца |
Прошлы час |
м. |
абзво́ньваўся |
абзво́ньваліся |
ж. |
абзво́ньвалася |
н. |
абзво́ньвалася |
Крыніцы:
piskunou2012.