абзада́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абзада́чу абзада́чым
2-я ас. абзада́чыш абзада́чыце
3-я ас. абзада́чыць абзада́чаць
Прошлы час
м. абзада́чыў абзада́чылі
ж. абзада́чыла
н. абзада́чыла
Загадны лад
2-я ас. абзада́ч абзада́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абзада́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)