Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

паўната́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. паўната́
Р. паўнаты́
Д. паўнаце́
В. паўнату́
Т. паўнато́й
паўнато́ю
М. паўнаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнатва́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнатва́ры паўнатва́рая паўнатва́рае паўнатва́рыя
Р. паўнатва́рага паўнатва́рай
паўнатва́рае		 паўнатва́рага паўнатва́рых
Д. паўнатва́раму паўнатва́рай паўнатва́раму паўнатва́рым
В. паўнатва́ры (неадуш.)
паўнатва́рага (адуш.)		 паўнатва́рую паўнатва́рае паўнатва́рыя (неадуш.)
паўнатва́рых (адуш.)
Т. паўнатва́рым паўнатва́рай
паўнатва́раю		 паўнатва́рым паўнатва́рымі
М. паўнатва́рым паўнатва́рай паўнатва́рым паўнатва́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўнатура́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнатура́льны паўнатура́льная паўнатура́льнае паўнатура́льныя
Р. паўнатура́льнага паўнатура́льнай
паўнатура́льнае		 паўнатура́льнага паўнатура́льных
Д. паўнатура́льнаму паўнатура́льнай паўнатура́льнаму паўнатура́льным
В. паўнатура́льны (неадуш.)
паўнатура́льнага (адуш.)		 паўнатура́льную паўнатура́льнае паўнатура́льныя (неадуш.)
паўнатура́льных (адуш.)
Т. паўнатура́льным паўнатура́льнай
паўнатура́льнаю		 паўнатура́льным паўнатура́льнымі
М. паўнатура́льным паўнатура́льнай паўнатура́льным паўнатура́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паўнатэ́кставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнатэ́кставы паўнатэ́кставая паўнатэ́кставае паўнатэ́кставыя
Р. паўнатэ́кставага паўнатэ́кставай
паўнатэ́кставае		 паўнатэ́кставага паўнатэ́кставых
Д. паўнатэ́кставаму паўнатэ́кставай паўнатэ́кставаму паўнатэ́кставым
В. паўнатэ́кставы (неадуш.)
паўнатэ́кставага (адуш.)		 паўнатэ́кставую паўнатэ́кставае паўнатэ́кставыя (неадуш.)
паўнатэ́кставых (адуш.)
Т. паўнатэ́кставым паўнатэ́кставай
паўнатэ́кставаю		 паўнатэ́кставым паўнатэ́кставымі
М. паўнатэ́кставым паўнатэ́кставай паўнатэ́кставым паўнатэ́кставых

Крыніцы: piskunou2012.

паўнацве́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнацве́тны паўнацве́тная паўнацве́тнае паўнацве́тныя
Р. паўнацве́тнага паўнацве́тнай
паўнацве́тнае		 паўнацве́тнага паўнацве́тных
Д. паўнацве́тнаму паўнацве́тнай паўнацве́тнаму паўнацве́тным
В. паўнацве́тны (неадуш.)
паўнацве́тнага (адуш.)		 паўнацве́тную паўнацве́тнае паўнацве́тныя (неадуш.)
паўнацве́тных (адуш.)
Т. паўнацве́тным паўнацве́тнай
паўнацве́тнаю		 паўнацве́тным паўнацве́тнымі
М. паўнацве́тным паўнацве́тнай паўнацве́тным паўнацве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

паўнаце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнаце́лы паўнаце́лая паўнаце́лае паўнаце́лыя
Р. паўнаце́лага паўнаце́лай
паўнаце́лае		 паўнаце́лага паўнаце́лых
Д. паўнаце́ламу паўнаце́лай паўнаце́ламу паўнаце́лым
В. паўнаце́лы (неадуш.)
паўнаце́лага (адуш.)		 паўнаце́лую паўнаце́лае паўнаце́лыя (неадуш.)
паўнаце́лых (адуш.)
Т. паўнаце́лым паўнаце́лай
паўнаце́лаю		 паўнаце́лым паўнаце́лымі
М. паўнаце́лым паўнаце́лай паўнаце́лым паўнаце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўнацэ́нна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паўнацэ́нна - -

Крыніцы: piskunou2012.

паўнацэ́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. паўнацэ́ннасць
Р. паўнацэ́ннасці
Д. паўнацэ́ннасці
В. паўнацэ́ннасць
Т. паўнацэ́ннасцю
М. паўнацэ́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнацэ́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнацэ́нны паўнацэ́нная паўнацэ́ннае паўнацэ́нныя
Р. паўнацэ́ннага паўнацэ́ннай
паўнацэ́ннае		 паўнацэ́ннага паўнацэ́нных
Д. паўнацэ́ннаму паўнацэ́ннай паўнацэ́ннаму паўнацэ́нным
В. паўнацэ́нны (неадуш.)
паўнацэ́ннага (адуш.)		 паўнацэ́нную паўнацэ́ннае паўнацэ́нныя (неадуш.)
паўнацэ́нных (адуш.)
Т. паўнацэ́нным паўнацэ́ннай
паўнацэ́ннаю		 паўнацэ́нным паўнацэ́ннымі
М. паўнацэ́нным паўнацэ́ннай паўнацэ́нным паўнацэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнашчо́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнашчо́кі паўнашчо́кая паўнашчо́кае паўнашчо́кія
Р. паўнашчо́кага паўнашчо́кай
паўнашчо́кае		 паўнашчо́кага паўнашчо́кіх
Д. паўнашчо́каму паўнашчо́кай паўнашчо́каму паўнашчо́кім
В. паўнашчо́кі (неадуш.)
паўнашчо́кага (адуш.)		 паўнашчо́кую паўнашчо́кае паўнашчо́кія (неадуш.)
паўнашчо́кіх (адуш.)
Т. паўнашчо́кім паўнашчо́кай
паўнашчо́каю		 паўнашчо́кім паўнашчо́кімі
М. паўнашчо́кім паўнашчо́кай паўнашчо́кім паўнашчо́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.