паўнамо́цнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўнамо́цнік паўнамо́цнікі
Р. паўнамо́цніка паўнамо́цнікаў
Д. паўнамо́цніку паўнамо́цнікам
В. паўнамо́цніка паўнамо́цнікаў
Т. паўнамо́цнікам паўнамо́цнікамі
М. паўнамо́цніку паўнамо́цніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)