Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узбуя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбуя́лы узбуя́лая узбуя́лае узбуя́лыя
Р. узбуя́лага узбуя́лай
узбуя́лае
узбуя́лага узбуя́лых
Д. узбуя́ламу узбуя́лай узбуя́ламу узбуя́лым
В. узбуя́лы (неадуш.)
узбуя́лага (адуш.)
узбуя́лую узбуя́лае узбуя́лыя (неадуш.)
узбуя́лых (адуш.)
Т. узбуя́лым узбуя́лай
узбуя́лаю
узбуя́лым узбуя́лымі
М. узбуя́лым узбуя́лай узбуя́лым узбуя́лых

Крыніцы: piskunou2012.

узбуя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узбуя́е узбуя́юць
Прошлы час
м. узбуя́ў узбуя́лі
ж. узбуя́ла
н. узбуя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час узбуя́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

узбы́чыць

‘узбычыць галаву’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узбы́чу узбы́чым
2-я ас. узбы́чыш узбы́чыце
3-я ас. узбы́чыць узбы́чаць
Прошлы час
м. узбы́чыў узбы́чылі
ж. узбы́чыла
н. узбы́чыла
Загадны лад
2-я ас. узбы́ч узбы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час узбы́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

узбэ́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узбэ́нчуся узбэ́нчымся
2-я ас. узбэ́нчышся узбэ́нчыцеся
3-я ас. узбэ́нчыцца узбэ́нчацца
Прошлы час
м. узбэ́нчыўся узбэ́нчыліся
ж. узбэ́нчылася
н. узбэ́нчылася
Загадны лад
2-я ас. узбэ́нчыся узбэ́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узбэ́нчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

узбяга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узбяга́нне
Р. узбяга́ння
Д. узбяга́нню
В. узбяга́нне
Т. узбяга́ннем
М. узбяга́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узбяга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узбяга́ю узбяга́ем
2-я ас. узбяга́еш узбяга́еце
3-я ас. узбяга́е узбяга́юць
Прошлы час
м. узбяга́ў узбяга́лі
ж. узбяга́ла
н. узбяга́ла
Загадны лад
2-я ас. узбяга́й узбяга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узбяга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узбянтэ́жана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узбянтэ́жана - -

Крыніцы: piskunou2012.

узбянтэ́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбянтэ́жаны узбянтэ́жаная узбянтэ́жанае узбянтэ́жаныя
Р. узбянтэ́жанага узбянтэ́жанай
узбянтэ́жанае
узбянтэ́жанага узбянтэ́жаных
Д. узбянтэ́жанаму узбянтэ́жанай узбянтэ́жанаму узбянтэ́жаным
В. узбянтэ́жаны (неадуш.)
узбянтэ́жанага (адуш.)
узбянтэ́жаную узбянтэ́жанае узбянтэ́жаныя (неадуш.)
узбянтэ́жаных (адуш.)
Т. узбянтэ́жаным узбянтэ́жанай
узбянтэ́жанаю
узбянтэ́жаным узбянтэ́жанымі
М. узбянтэ́жаным узбянтэ́жанай узбянтэ́жаным узбянтэ́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

узбярэ́жжа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узбярэ́жжа узбярэ́жжы
Р. узбярэ́жжа узбярэ́жжаў
Д. узбярэ́жжу узбярэ́жжам
В. узбярэ́жжа узбярэ́жжы
Т. узбярэ́жжам узбярэ́жжамі
М. узбярэ́жжы узбярэ́жжах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Узбярэ́жжа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Узбярэ́жжа
Р. Узбярэ́жжа
Д. Узбярэ́жжу
В. Узбярэ́жжа
Т. Узбярэ́жжам
М. Узбярэ́жжы