узбэ́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узбэ́нчуся узбэ́нчымся
2-я ас. узбэ́нчышся узбэ́нчыцеся
3-я ас. узбэ́нчыцца узбэ́нчацца
Прошлы час
м. узбэ́нчыўся узбэ́нчыліся
ж. узбэ́нчылася
н. узбэ́нчылася
Загадны лад
2-я ас. узбэ́нчыся узбэ́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узбэ́нчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)