Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Карале́ўскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Карале́ўскія
Р. Карале́ўскіх
Д. Карале́ўскім
В. Карале́ўскія
Т. Карале́ўскімі
М. Карале́ўскіх

карале́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карале́ўства карале́ўствы
Р. карале́ўства карале́ўстваў
Д. карале́ўству карале́ўствам
В. карале́ўства карале́ўствы
Т. карале́ўствам карале́ўствамі
М. карале́ўстве карале́ўствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Карале́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карале́ўцы
Р. Карале́ўцаў
Д. Карале́ўцам
В. Карале́ўцы
Т. Карале́ўцамі
М. Карале́ўцах

Карале́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Карале́ўшчына
Р. Карале́ўшчыны
Д. Карале́ўшчыне
В. Карале́ўшчыну
Т. Карале́ўшчынай
Карале́ўшчынаю
М. Карале́ўшчыне

Каралё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каралё́ва
Р. Каралё́ва
Д. Каралё́ву
В. Каралё́ва
Т. Каралё́вам
М. Каралё́ве

каралёк

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каралёк каралькі́
Р. каралька́ каралько́ў
Д. каральку́ каралька́м
В. каралька́ каралько́ў
Т. каралько́м каралька́мі
М. каральку́ каралька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

каралёк

‘памянш. да кароль’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каралёк каралькі́
Р. каралька́ каралько́ў
Д. каральку́ каралька́м
В. каралька́ каралько́ў
Т. каралько́м каралька́мі
М. каральку́ каралька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

каралёк

‘сорт хурмы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каралёк каралькі́
Р. каралька́ каралько́ў
Д. каральку́ каралька́м
В. каралёк каралькі́
Т. каралько́м каралька́мі
М. каральку́ каралька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

каралё́ў

прыметнік, прыналежны

адз.
м. ж. н.
Н. каралё́ў каралё́ва каралё́ва
Р. - - -
Д. - - -
В. - каралё́ву каралё́ва
Т. - - -
М. - - -

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Каралё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Каралё́ўка
Р. Каралё́ўкі
Д. Каралё́ўцы
В. Каралё́ўку
Т. Каралё́ўкай
Каралё́ўкаю
М. Каралё́ўцы