Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ві́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́дны ві́дная ві́днае ві́дныя
Р. ві́днага ві́днай
ві́днае
ві́днага ві́дных
Д. ві́днаму ві́днай ві́днаму ві́дным
В. ві́дны (неадуш.)
ві́днага (адуш.)
ві́дную ві́днае ві́дныя (неадуш.)
ві́дных (адуш.)
Т. ві́дным ві́днай
ві́днаю
ві́дным ві́днымі
М. ві́дным ві́днай ві́дным ві́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

відны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. відны́ відна́я відно́е відны́я
Р. відно́га відно́й
відно́е
відно́га відны́х
Д. відно́му відно́й відно́му відны́м
В. відны́ (неадуш.)
відно́га (адуш.)
відну́ю відно́е відны́я (неадуш.)
відны́х (адуш.)
Т. відны́м відно́й
відно́ю
відны́м відны́мі
М. відны́м відно́й відны́м відны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

відню́сенька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
відню́сенька - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

відню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. відню́сенькі відню́сенькая відню́сенькае відню́сенькія
Р. відню́сенькага відню́сенькай
відню́сенькае
відню́сенькага відню́сенькіх
Д. відню́сенькаму відню́сенькай відню́сенькаму відню́сенькім
В. відню́сенькі (неадуш.)
відню́сенькага (адуш.)
відню́сенькую відню́сенькае відню́сенькія (неадуш.)
відню́сенькіх (адуш.)
Т. відню́сенькім відню́сенькай
відню́сенькаю
відню́сенькім відню́сенькімі
М. відню́сенькім відню́сенькай відню́сенькім відню́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.

відню́тка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
відню́тка - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

відо́вішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. відо́вішча відо́вішчы
Р. відо́вішча відо́вішчаў
відо́вішч
Д. відо́вішчу відо́вішчам
В. відо́вішча відо́вішчы
Т. відо́вішчам відо́вішчамі
М. відо́вішчы відо́вішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

відо́вішчна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
відо́вішчна - -

відо́вішчнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. відо́вішчнасць
Р. відо́вішчнасці
Д. відо́вішчнасці
В. відо́вішчнасць
Т. відо́вішчнасцю
М. відо́вішчнасці

Крыніцы: piskunou2012.

відо́вішчна-выяўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. відо́вішчна-выяўле́нчы відо́вішчна-выяўле́нчая відо́вішчна-выяўле́нчае відо́вішчна-выяўле́нчыя
Р. відо́вішчна-выяўле́нчага відо́вішчна-выяўле́нчай
відо́вішчна-выяўле́нчае
відо́вішчна-выяўле́нчага відо́вішчна-выяўле́нчых
Д. відо́вішчна-выяўле́нчаму відо́вішчна-выяўле́нчай відо́вішчна-выяўле́нчаму відо́вішчна-выяўле́нчым
В. відо́вішчна-выяўле́нчы (неадуш.)
відо́вішчна-выяўле́нчага (адуш.)
відо́вішчна-выяўле́нчую відо́вішчна-выяўле́нчае відо́вішчна-выяўле́нчыя (неадуш.)
відо́вішчна-выяўле́нчых (адуш.)
Т. відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчай
відо́вішчна-выяўле́нчаю
відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчымі
М. відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчай відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

відо́вішчна-забаўля́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. відо́вішчна-забаўля́льны відо́вішчна-забаўля́льная відо́вішчна-забаўля́льнае відо́вішчна-забаўля́льныя
Р. відо́вішчна-забаўля́льнага відо́вішчна-забаўля́льнай
відо́вішчна-забаўля́льнае
відо́вішчна-забаўля́льнага відо́вішчна-забаўля́льных
Д. відо́вішчна-забаўля́льнаму відо́вішчна-забаўля́льнай відо́вішчна-забаўля́льнаму відо́вішчна-забаўля́льным
В. відо́вішчна-забаўля́льны (неадуш.)
відо́вішчна-забаўля́льнага (адуш.)
відо́вішчна-забаўля́льную відо́вішчна-забаўля́льнае відо́вішчна-забаўля́льныя (неадуш.)
відо́вішчна-забаўля́льных (адуш.)
Т. відо́вішчна-забаўля́льным відо́вішчна-забаўля́льнай
відо́вішчна-забаўля́льнаю
відо́вішчна-забаўля́льным відо́вішчна-забаўля́льнымі
М. відо́вішчна-забаўля́льным відо́вішчна-забаўля́льнай відо́вішчна-забаўля́льным відо́вішчна-забаўля́льных

Крыніцы: piskunou2012.