апалчэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апалчэ́нец | апалчэ́нцы | |
апалчэ́нца | апалчэ́нцаў | |
апалчэ́нцу | апалчэ́нцам | |
апалчэ́нца | апалчэ́нцаў | |
апалчэ́нцам | апалчэ́нцамі | |
апалчэ́нцу | апалчэ́нцах |
Крыніцы:
апалчэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апалчэ́нец | апалчэ́нцы | |
апалчэ́нца | апалчэ́нцаў | |
апалчэ́нцу | апалчэ́нцам | |
апалчэ́нца | апалчэ́нцаў | |
апалчэ́нцам | апалчэ́нцамі | |
апалчэ́нцу | апалчэ́нцах |
Крыніцы:
апалчэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
апалчэ́нка | апалчэ́нкі | |
апалчэ́нкі | апалчэ́нак | |
апалчэ́нцы | апалчэ́нкам | |
апалчэ́нку | апалчэ́нак | |
апалчэ́нкай апалчэ́нкаю |
апалчэ́нкамі | |
апалчэ́нцы | апалчэ́нках |
Крыніцы:
апалчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апалчэ́нне | апалчэ́нні | |
апалчэ́ння | апалчэ́нняў | |
апалчэ́нню | апалчэ́нням | |
апалчэ́нне | апалчэ́нні | |
апалчэ́ннем | апалчэ́ннямі | |
апалчэ́нні | апалчэ́ннях |
Крыніцы:
апалчэ́нскі
прыметнік, адносны
апалчэ́нскі | апалчэ́нская | апалчэ́нскае | апалчэ́нскія | |
апалчэ́нскага | апалчэ́нскай апалчэ́нскае |
апалчэ́нскага | апалчэ́нскіх | |
апалчэ́нскаму | апалчэ́нскай | апалчэ́нскаму | апалчэ́нскім | |
апалчэ́нскі ( апалчэ́нскага ( |
апалчэ́нскую | апалчэ́нскае | апалчэ́нскія ( апалчэ́нскіх ( |
|
апалчэ́нскім | апалчэ́нскай апалчэ́нскаю |
апалчэ́нскім | апалчэ́нскімі | |
апалчэ́нскім | апалчэ́нскай | апалчэ́нскім | апалчэ́нскіх |
Крыніцы:
апа́лы
прыметнік, якасны
апа́лы | апа́лая | апа́лае | апа́лыя | |
апа́лага | апа́лай апа́лае |
апа́лага | апа́лых | |
апа́ламу | апа́лай | апа́ламу | апа́лым | |
апа́лы ( апа́лага ( |
апа́лую | апа́лае | апа́лыя ( апа́лых ( |
|
апа́лым | апа́лай апа́лаю |
апа́лым | апа́лымі | |
апа́лым | апа́лай | апа́лым | апа́лых |
Крыніцы:
апа́лы
прыметнік, адносны
апа́лы | апа́лая | апа́лае | апа́лыя | |
апа́лага | апа́лай апа́лае |
апа́лага | апа́лых | |
апа́ламу | апа́лай | апа́ламу | апа́лым | |
апа́лы ( апа́лага ( |
апа́лую | апа́лае | апа́лыя ( апа́лых ( |
|
апа́лым | апа́лай апа́лаю |
апа́лым | апа́лымі | |
апа́лым | апа́лай | апа́лым | апа́лых |
Крыніцы:
апа́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апа́льванне | |
апа́львання | |
апа́льванню | |
апа́льванне | |
апа́льваннем | |
апа́льванні |
Крыніцы:
апа́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
апа́льваецца | апа́льваюцца | |
Прошлы час | ||
апа́льваўся | апа́льваліся | |
апа́львалася | ||
апа́львалася |
Крыніцы:
апа́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
апа́льваю | апа́льваем | |
апа́льваеш | апа́льваеце | |
апа́львае | апа́льваюць | |
Прошлы час | ||
апа́льваў | апа́львалі | |
апа́львала | ||
апа́львала | ||
Загадны лад | ||
апа́львай | апа́львайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
апа́льваючы |
Крыніцы:
апа́льнік
‘апальшчык - той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апа́льнік | апа́льнікі | |
апа́льніка | апа́льнікаў | |
апа́льніку | апа́льнікам | |
апа́льніка | апа́льнікаў | |
апа́льнікам | апа́льнікамі | |
апа́льніку | апа́льніках |
Крыніцы: