апа́льнік

‘апальшчык - той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апа́льнік апа́льнікі
Р. апа́льніка апа́льнікаў
Д. апа́льніку апа́льнікам
В. апа́льніка апа́льнікаў
Т. апа́льнікам апа́льнікамі
М. апа́льніку апа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)