Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адзы́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзы́чанне
Р. адзы́чання
Д. адзы́чанню
В. адзы́чанне
Т. адзы́чаннем
М. адзы́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

адзы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзы́чаны адзы́чаная адзы́чанае адзы́чаныя
Р. адзы́чанага адзы́чанай
адзы́чанае		 адзы́чанага адзы́чаных
Д. адзы́чанаму адзы́чанай адзы́чанаму адзы́чаным
В. адзы́чаны (неадуш.)
адзы́чанага (адуш.)		 адзы́чаную адзы́чанае адзы́чаныя (неадуш.)
адзы́чаных (адуш.)
Т. адзы́чаным адзы́чанай
адзы́чанаю		 адзы́чаным адзы́чанымі
М. адзы́чаным адзы́чанай адзы́чаным адзы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

адзыча́ць

‘пазычаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзыча́ю адзыча́ем
2-я ас. адзыча́еш адзыча́еце
3-я ас. адзыча́е адзыча́юць
Прошлы час
м. адзыча́ў адзыча́лі
ж. адзыча́ла
н. адзыча́ла
Загадны лад
2-я ас. адзыча́й адзыча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзыча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

адзы́чваць

‘пазычаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзы́чваю адзы́чваем
2-я ас. адзы́чваеш адзы́чваеце
3-я ас. адзы́чвае адзы́чваюць
Прошлы час
м. адзы́чваў адзы́чвалі
ж. адзы́чвала
н. адзы́чвала
Загадны лад
2-я ас. адзы́чвай адзы́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзы́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

адзы́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адзы́чу адзы́чым
2-я ас. адзы́чыш адзы́чыце
3-я ас. адзы́чыць адзы́чаць
Прошлы час
м. адзы́чыў адзы́чылі
ж. адзы́чыла
н. адзы́чыла
Загадны лад
2-я ас. адзы́ч адзы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час адзы́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

адзюльтэ́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзюльтэ́р
Р. адзюльтэ́ру
Д. адзюльтэ́ру
В. адзюльтэ́р
Т. адзюльтэ́рам
М. адзюльтэ́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзюльтэ́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзюльтэ́рны адзюльтэ́рная адзюльтэ́рнае адзюльтэ́рныя
Р. адзюльтэ́рнага адзюльтэ́рнай
адзюльтэ́рнае		 адзюльтэ́рнага адзюльтэ́рных
Д. адзюльтэ́рнаму адзюльтэ́рнай адзюльтэ́рнаму адзюльтэ́рным
В. адзюльтэ́рны (неадуш.)
адзюльтэ́рнага (адуш.)		 адзюльтэ́рную адзюльтэ́рнае адзюльтэ́рныя (неадуш.)
адзюльтэ́рных (адуш.)
Т. адзюльтэ́рным адзюльтэ́рнай
адзюльтэ́рнаю		 адзюльтэ́рным адзюльтэ́рнымі
М. адзюльтэ́рным адзюльтэ́рнай адзюльтэ́рным адзюльтэ́рных

Крыніцы: piskunou2012.

адзябё́лець

‘стаць дзябёлым’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адзябё́лею адзябё́леем
2-я ас. адзябё́лееш адзябё́лееце
3-я ас. адзябё́лее адзябё́леюць
Прошлы час
м. адзябё́леў адзябё́лелі
ж. адзябё́лела
н. адзябё́лела
Загадны лад
2-я ас. адзябё́лей адзябё́лейце
Дзеепрыслоўе
прош. час адзябё́леўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адзява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзява́нне
Р. адзява́ння
Д. адзява́нню
В. адзява́нне
Т. адзява́ннем
М. адзява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзява́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзява́ннік адзява́ннікі
Р. адзява́нніка адзява́ннікаў
Д. адзява́нніку адзява́ннікам
В. адзява́нніка адзява́ннікаў
Т. адзява́ннікам адзява́ннікамі
М. адзява́нніку адзява́нніках

Крыніцы: piskunou2012.