адзява́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адзява́ннік | адзява́ннікі | |
| адзява́нніка | адзява́ннікаў | |
| адзява́нніку | адзява́ннікам | |
| адзява́нніка | адзява́ннікаў | |
| адзява́ннікам | адзява́ннікамі | |
| адзява́нніку | адзява́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)