адзява́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзява́ннік адзява́ннікі
Р. адзява́нніка адзява́ннікаў
Д. адзява́нніку адзява́ннікам
В. адзява́нніка адзява́ннікаў
Т. адзява́ннікам адзява́ннікамі
М. адзява́нніку адзява́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)