абро́к
‘корм для коней’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абро́к |
Р. |
абро́ку |
Д. |
абро́ку |
В. |
абро́к |
Т. |
абро́кам |
М. |
абро́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абро́к
‘падатак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абро́к |
Р. |
абро́ку |
Д. |
абро́ку |
В. |
абро́к |
Т. |
абро́кам |
М. |
абро́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абро́нены |
абро́неная |
абро́ненае |
абро́неныя |
Р. |
абро́ненага |
абро́ненай абро́ненае |
абро́ненага |
абро́неных |
Д. |
абро́ненаму |
абро́ненай |
абро́ненаму |
абро́неным |
В. |
абро́нены (неадуш.) абро́ненага (адуш.) |
абро́неную |
абро́ненае |
абро́неныя (неадуш.) абро́неных (адуш.) |
Т. |
абро́неным |
абро́ненай абро́ненаю |
абро́неным |
абро́ненымі |
М. |
абро́неным |
абро́ненай |
абро́неным |
абро́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абро́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абро́нка |
абро́нкі |
Р. |
абро́нкі |
абро́нак |
Д. |
абро́нцы |
абро́нкам |
В. |
абро́нку |
абро́нкі |
Т. |
абро́нкай абро́нкаю |
абро́нкамі |
М. |
абро́нцы |
абро́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абро́сласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абро́сласць |
Р. |
абро́сласці |
Д. |
абро́сласці |
В. |
абро́сласць |
Т. |
абро́сласцю |
М. |
абро́сласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абро́слы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абро́слы |
абро́слая |
абро́слае |
абро́слыя |
Р. |
абро́слага |
абро́слай абро́слае |
абро́слага |
абро́слых |
Д. |
абро́сламу |
абро́слай |
абро́сламу |
абро́слым |
В. |
абро́слы (неадуш.) абро́слага (адуш.) |
абро́слую |
абро́слае |
абро́слыя (неадуш.) абро́слых (адуш.) |
Т. |
абро́слым |
абро́слай абро́слаю |
абро́слым |
абро́слымі |
М. |
абро́слым |
абро́слай |
абро́слым |
абро́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абро́слы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абро́слы |
абро́слая |
абро́слае |
абро́слыя |
Р. |
абро́слага |
абро́слай абро́слае |
абро́слага |
абро́слых |
Д. |
абро́сламу |
абро́слай |
абро́сламу |
абро́слым |
В. |
абро́слы (неадуш.) абро́слага (адуш.) |
абро́слую |
абро́слае |
абро́слыя (неадуш.) абро́слых (адуш.) |
Т. |
абро́слым |
абро́слай абро́слаю |
абро́слым |
абро́слымі |
М. |
абро́слым |
абро́слай |
абро́слым |
абро́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абро́стаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абро́стаю |
абро́стаем |
2-я ас. |
абро́стаеш |
абро́стаеце |
3-я ас. |
абро́стае |
абро́стаюць |
Прошлы час |
м. |
абро́стаў |
абро́сталі |
ж. |
абро́стала |
н. |
абро́стала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абро́стай |
абро́стайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абро́стаючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абро́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абро́тка |
абро́ткі |
Р. |
абро́ткі |
абро́так |
Д. |
абро́тцы |
абро́ткам |
В. |
абро́тку |
абро́ткі |
Т. |
абро́ткай абро́ткаю |
абро́ткамі |
М. |
абро́тцы |
абро́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.