самасупако́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самасупако́юся |
самасупако́імся |
| 2-я ас. |
самасупако́ішся |
самасупако́іцеся |
| 3-я ас. |
самасупако́іцца |
самасупако́яцца |
| Прошлы час |
| м. |
самасупако́іўся |
самасупако́іліся |
| ж. |
самасупако́ілася |
| н. |
самасупако́ілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самасупако́йся |
самасупако́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
самасупако́іўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самасупако́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самасупако́йваюся |
самасупако́йваемся |
| 2-я ас. |
самасупако́йваешся |
самасупако́йваецеся |
| 3-я ас. |
самасупако́йваецца |
самасупако́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
самасупако́йваўся |
самасупако́йваліся |
| ж. |
самасупако́йвалася |
| н. |
самасупако́йвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
самасупако́йваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
самасуцяшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самасуцяшэ́нне |
| Р. |
самасуцяшэ́ння |
| Д. |
самасуцяшэ́нню |
| В. |
самасуцяшэ́нне |
| Т. |
самасуцяшэ́ннем |
| М. |
самасуцяшэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самасцве́рдзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самасцве́рджуся |
самасцве́рдзімся |
| 2-я ас. |
самасцве́рдзішся |
самасцве́рдзіцеся |
| 3-я ас. |
самасцве́рдзіцца |
самасцве́рдзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
самасцве́рдзіўся |
самасцве́рдзіліся |
| ж. |
самасцве́рдзілася |
| н. |
самасцве́рдзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самасцве́рдзіся |
самасцве́рдзіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
самасцве́рдзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
самасцвярджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
самасцвярджа́ецца |
самасцвярджа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самасцвярджа́ўся |
самасцвярджа́ліся |
| ж. |
самасцвярджа́лася |
| н. |
самасцвярджа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
самасцвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самасцвярджэ́нне |
| Р. |
самасцвярджэ́ння |
| Д. |
самасцвярджэ́нню |
| В. |
самасцвярджэ́нне |
| Т. |
самасцвярджэ́ннем |
| М. |
самасцвярджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самасці́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самасці́йнасць |
| Р. |
самасці́йнасці |
| Д. |
самасці́йнасці |
| В. |
самасці́йнасць |
| Т. |
самасці́йнасцю |
| М. |
самасці́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
самасці́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самасці́йнік |
самасці́йнікі |
| Р. |
самасці́йніка |
самасці́йнікаў |
| Д. |
самасці́йніку |
самасці́йнікам |
| В. |
самасці́йніка |
самасці́йнікаў |
| Т. |
самасці́йнікам |
самасці́йнікамі |
| М. |
самасці́йніку |
самасці́йніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
самасці́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самасці́йны |
самасці́йная |
самасці́йнае |
самасці́йныя |
| Р. |
самасці́йнага |
самасці́йнай самасці́йнае |
самасці́йнага |
самасці́йных |
| Д. |
самасці́йнаму |
самасці́йнай |
самасці́йнаму |
самасці́йным |
| В. |
самасці́йны (неадуш.) самасці́йнага (адуш.) |
самасці́йную |
самасці́йнае |
самасці́йныя (неадуш.) самасці́йных (адуш.) |
| Т. |
самасці́йным |
самасці́йнай самасці́йнаю |
самасці́йным |
самасці́йнымі |
| М. |
самасці́йным |
самасці́йнай |
самасці́йным |
самасці́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.