самасцвярджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самасцвярджэ́нне
Р. самасцвярджэ́ння
Д. самасцвярджэ́нню
В. самасцвярджэ́нне
Т. самасцвярджэ́ннем
М. самасцвярджэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)