самасцвярджа́льны
прыметнік, адносны
| самасцвярджа́льны | самасцвярджа́льная | самасцвярджа́льнае | самасцвярджа́льныя | |
| самасцвярджа́льнага | самасцвярджа́льнай самасцвярджа́льнае |
самасцвярджа́льнага | самасцвярджа́льных | |
| самасцвярджа́льнаму | самасцвярджа́льнай | самасцвярджа́льнаму | самасцвярджа́льным | |
| самасцвярджа́льны ( самасцвярджа́льнага ( |
самасцвярджа́льную | самасцвярджа́льнае | самасцвярджа́льныя ( самасцвярджа́льных ( |
|
| самасцвярджа́льным | самасцвярджа́льнай самасцвярджа́льнаю |
самасцвярджа́льным | самасцвярджа́льнымі | |
| самасцвярджа́льным | самасцвярджа́льнай | самасцвярджа́льным | самасцвярджа́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)