каласава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
каласу́ю |
каласу́ем |
2-я ас. |
каласу́еш |
каласу́еце |
3-я ас. |
каласу́е |
каласу́юць |
Прошлы час |
м. |
каласава́ў |
каласава́лі |
ж. |
каласава́ла |
н. |
каласава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
каласу́й |
каласу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
каласу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
каласаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каласаві́к |
каласавікі́ |
Р. |
каласавіка́ |
каласавіко́ў |
Д. |
каласавіку́ |
каласавіка́м |
В. |
каласаві́к |
каласавікі́ |
Т. |
каласавіко́м |
каласавіка́мі |
М. |
каласавіку́ |
каласавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каласавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каласавы́ |
каласава́я |
каласаво́е |
каласавы́я |
Р. |
каласаво́га |
каласаво́й каласаво́е |
каласаво́га |
каласавы́х |
Д. |
каласаво́му |
каласаво́й |
каласаво́му |
каласавы́м |
В. |
каласавы́ (неадуш.) каласаво́га (адуш.) |
каласаву́ю |
каласаво́е |
каласавы́я (неадуш.) каласавы́х (адуш.) |
Т. |
каласавы́м |
каласаво́й каласаво́ю |
каласавы́м |
каласавы́мі |
М. |
каласавы́м |
каласаво́й |
каласавы́м |
каласавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каласавы́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
каласавы́я |
Р. |
каласавы́х |
Д. |
каласавы́м |
В. |
каласавы́я |
Т. |
каласавы́мі |
М. |
каласавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
каласа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
каласа́льна |
каласа́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
каласа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
каласа́льнасць |
Р. |
каласа́льнасці |
Д. |
каласа́льнасці |
В. |
каласа́льнасць |
Т. |
каласа́льнасцю |
М. |
каласа́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каласа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каласа́льны |
каласа́льная |
каласа́льнае |
каласа́льныя |
Р. |
каласа́льнага |
каласа́льнай каласа́льнае |
каласа́льнага |
каласа́льных |
Д. |
каласа́льнаму |
каласа́льнай |
каласа́льнаму |
каласа́льным |
В. |
каласа́льны (неадуш.) каласа́льнага (адуш.) |
каласа́льную |
каласа́льнае |
каласа́льныя (неадуш.) каласа́льных (адуш.) |
Т. |
каласа́льным |
каласа́льнай каласа́льнаю |
каласа́льным |
каласа́льнымі |
М. |
каласа́льным |
каласа́льнай |
каласа́льным |
каласа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каласано́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
каласано́снасць |
Р. |
каласано́снасці |
Д. |
каласано́снасці |
В. |
каласано́снасць |
Т. |
каласано́снасцю |
М. |
каласано́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
Каласаўшчы́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Каласаўшчы́на |
Р. |
Каласаўшчы́ны |
Д. |
Каласаўшчы́не |
В. |
Каласаўшчы́ну |
Т. |
Каласаўшчы́най Каласаўшчы́наю |
М. |
Каласаўшчы́не |
каласі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каласі́нка |
каласі́нкі |
Р. |
каласі́нкі |
каласі́нак |
Д. |
каласі́нцы |
каласі́нкам |
В. |
каласі́нку |
каласі́нкі |
Т. |
каласі́нкай каласі́нкаю |
каласі́нкамі |
М. |
каласі́нцы |
каласі́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.