змаро́жаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змаро́жаны |
змаро́жаная |
змаро́жанае |
змаро́жаныя |
Р. |
змаро́жанага |
змаро́жанай змаро́жанае |
змаро́жанага |
змаро́жаных |
Д. |
змаро́жанаму |
змаро́жанай |
змаро́жанаму |
змаро́жаным |
В. |
змаро́жаны (неадуш.) змаро́жанага (адуш.) |
змаро́жаную |
змаро́жанае |
змаро́жаныя (неадуш.) змаро́жаных (адуш.) |
Т. |
змаро́жаным |
змаро́жанай змаро́жанаю |
змаро́жаным |
змаро́жанымі |
М. |
змаро́жаным |
змаро́жанай |
змаро́жаным |
змаро́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
змаро́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змаро́жаны |
змаро́жаная |
змаро́жанае |
змаро́жаныя |
Р. |
змаро́жанага |
змаро́жанай змаро́жанае |
змаро́жанага |
змаро́жаных |
Д. |
змаро́жанаму |
змаро́жанай |
змаро́жанаму |
змаро́жаным |
В. |
змаро́жаны (неадуш.) змаро́жанага (адуш.) |
змаро́жаную |
змаро́жанае |
змаро́жаныя (неадуш.) змаро́жаных (адуш.) |
Т. |
змаро́жаным |
змаро́жанай змаро́жанаю |
змаро́жаным |
змаро́жанымі |
М. |
змаро́жаным |
змаро́жанай |
змаро́жаным |
змаро́жаных |
Кароткая форма: змаро́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
змаро́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змаро́жу |
змаро́зім |
2-я ас. |
змаро́зіш |
змаро́зіце |
3-я ас. |
змаро́зіць |
змаро́зяць |
Прошлы час |
м. |
змаро́зіў |
змаро́зілі |
ж. |
змаро́зіла |
н. |
змаро́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
змаро́зь |
змаро́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
змаро́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
змару́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змару́джу |
змару́дзім |
2-я ас. |
змару́дзіш |
змару́дзіце |
3-я ас. |
змару́дзіць |
змару́дзяць |
Прошлы час |
м. |
змару́дзіў |
змару́дзілі |
ж. |
змару́дзіла |
н. |
змару́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
змару́дзь |
змару́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
змару́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зма́рчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зма́рчуся |
зма́рчымся |
2-я ас. |
зма́рчышся |
зма́рчыцеся |
3-я ас. |
зма́рчыцца |
зма́рчацца |
Прошлы час |
м. |
зма́рчыўся |
зма́рчыліся |
ж. |
зма́рчылася |
н. |
зма́рчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зма́рчыся |
зма́рчыцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зма́рчыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зма́рчыць
‘змарыць каго-небудзь тугою, сумам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зма́рчу |
зма́рчым |
2-я ас. |
зма́рчыш |
зма́рчыце |
3-я ас. |
зма́рчыць |
зма́рчаць |
Прошлы час |
м. |
зма́рчыў |
зма́рчылі |
ж. |
зма́рчыла |
н. |
зма́рчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зма́рчы |
зма́рчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зма́рчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
змаршча́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
змаршча́к |
змаршчакі́ |
Р. |
змаршчака́ |
змаршчако́ў |
Д. |
змаршчаку́ |
змаршчака́м |
В. |
змаршча́к |
змаршчакі́ |
Т. |
змаршчако́м |
змаршчака́мі |
М. |
змаршчаку́ |
змаршчака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
змаршчы́нены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змаршчы́нены |
змаршчы́неная |
змаршчы́ненае |
змаршчы́неныя |
Р. |
змаршчы́ненага |
змаршчы́ненай змаршчы́ненае |
змаршчы́ненага |
змаршчы́неных |
Д. |
змаршчы́ненаму |
змаршчы́ненай |
змаршчы́ненаму |
змаршчы́неным |
В. |
змаршчы́нены (неадуш.) змаршчы́ненага (адуш.) |
змаршчы́неную |
змаршчы́ненае |
змаршчы́неныя (неадуш.) змаршчы́неных (адуш.) |
Т. |
змаршчы́неным |
змаршчы́ненай змаршчы́ненаю |
змаршчы́неным |
змаршчы́ненымі |
М. |
змаршчы́неным |
змаршчы́ненай |
змаршчы́неным |
змаршчы́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.