змару́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змару́джу змару́дзім
2-я ас. змару́дзіш змару́дзіце
3-я ас. змару́дзіць змару́дзяць
Прошлы час
м. змару́дзіў змару́дзілі
ж. змару́дзіла
н. змару́дзіла
Загадны лад
2-я ас. змару́дзь змару́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час змару́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)