зма́рчыць
‘змарыць каго-небудзь тугою, сумам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зма́рчу | зма́рчым | |
| зма́рчыш | зма́рчыце | |
| зма́рчыць | зма́рчаць | |
| Прошлы час | ||
| зма́рчыў | зма́рчылі | |
| зма́рчыла | ||
| зма́рчыла | ||
| Загадны лад | ||
| зма́рчы | зма́рчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зма́рчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)