апа́лублены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апа́лублены |
апа́лубленая |
апа́лубленае |
апа́лубленыя |
Р. |
апа́лубленага |
апа́лубленай апа́лубленае |
апа́лубленага |
апа́лубленых |
Д. |
апа́лубленаму |
апа́лубленай |
апа́лубленаму |
апа́лубленым |
В. |
апа́лублены (неадуш.) апа́лубленага (адуш.) |
апа́лубленую |
апа́лубленае |
апа́лубленыя (неадуш.) апа́лубленых (адуш.) |
Т. |
апа́лубленым |
апа́лубленай апа́лубленаю |
апа́лубленым |
апа́лубленымі |
М. |
апа́лубленым |
апа́лубленай |
апа́лубленым |
апа́лубленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апа́лублены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апа́лублены |
апа́лубленая |
апа́лубленае |
апа́лубленыя |
Р. |
апа́лубленага |
апа́лубленай апа́лубленае |
апа́лубленага |
апа́лубленых |
Д. |
апа́лубленаму |
апа́лубленай |
апа́лубленаму |
апа́лубленым |
В. |
апа́лублены (неадуш.) апа́лубленага (адуш.) |
апа́лубленую |
апа́лубленае |
апа́лубленыя (неадуш.) апа́лубленых (адуш.) |
Т. |
апа́лубленым |
апа́лубленай апа́лубленаю |
апа́лубленым |
апа́лубленымі |
М. |
апа́лубленым |
апа́лубленай |
апа́лубленым |
апа́лубленых |
Кароткая форма: апа́лублена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апа́лубшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апа́лубшчык |
апа́лубшчыкі |
Р. |
апа́лубшчыка |
апа́лубшчыкаў |
Д. |
апа́лубшчыку |
апа́лубшчыкам |
В. |
апа́лубшчыка |
апа́лубшчыкаў |
Т. |
апа́лубшчыкам |
апа́лубшчыкамі |
М. |
апа́лубшчыку |
апа́лубшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апалу́шкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
апалу́шкі |
Р. |
апалу́шак |
Д. |
апалу́шкам |
В. |
апалу́шкі |
Т. |
апалу́шкамі |
М. |
апалу́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апалча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апалча́юся |
апалча́емся |
2-я ас. |
апалча́ешся |
апалча́ецеся |
3-я ас. |
апалча́ецца |
апалча́юцца |
Прошлы час |
м. |
апалча́ўся |
апалча́ліся |
ж. |
апалча́лася |
н. |
апалча́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апалча́йся |
апалча́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апалча́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
апалча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апалча́ю |
апалча́ем |
2-я ас. |
апалча́еш |
апалча́еце |
3-я ас. |
апалча́е |
апалча́юць |
Прошлы час |
м. |
апалча́ў |
апалча́лі |
ж. |
апалча́ла |
н. |
апалча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апалча́й |
апалча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апалча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
апалчы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апалчу́ся |
апалчы́мся |
2-я ас. |
апалчы́шся |
апалчыце́ся |
3-я ас. |
апалчы́цца |
апалча́цца |
Прошлы час |
м. |
апалчы́ўся |
апалчы́ліся |
ж. |
апалчы́лася |
н. |
апалчы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апалчы́ся |
апалчы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апалчы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
апалчы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апалчу́ |
апалчы́м |
2-я ас. |
апалчы́ш |
апалчыце́ |
3-я ас. |
апалчы́ць |
апалча́ць |
Прошлы час |
м. |
апалчы́ў |
апалчы́лі |
ж. |
апалчы́ла |
н. |
апалчы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апалчы́ |
апалчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апалчы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.