апалчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апалчу́ апалчы́м
2-я ас. апалчы́ш апалчыце́
3-я ас. апалчы́ць апалча́ць
Прошлы час
м. апалчы́ў апалчы́лі
ж. апалчы́ла
н. апалчы́ла
Загадны лад
2-я ас. апалчы́ апалчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апалчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)