Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-

эмітава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эміту́ю эміту́ем
2-я ас. эміту́еш эміту́еце
3-я ас. эміту́е эміту́юць
Прошлы час
м. эмітава́ў эмітава́лі
ж. эмітава́ла
н. эмітава́ла
Загадны лад
2-я ас. эміту́й эміту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эміту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

эмітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. эміту́ю эміту́ем
2-я ас. эміту́еш эміту́еце
3-я ас. эміту́е эміту́юць
Прошлы час
м. эмітава́ў эмітава́лі
ж. эмітава́ла
н. эмітава́ла
Загадны лад
2-я ас. эміту́й эміту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час эмітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

эмі́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмі́тар эмі́тары
Р. эмі́тара эмі́тараў
Д. эмі́тару эмі́тарам
В. эмі́тар эмі́тары
Т. эмі́тарам эмі́тарамі
М. эмі́тары эмі́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

эмі́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмі́тарны эмі́тарная эмі́тарнае эмі́тарныя
Р. эмі́тарнага эмі́тарнай
эмі́тарнае		 эмі́тарнага эмі́тарных
Д. эмі́тарнаму эмі́тарнай эмі́тарнаму эмі́тарным
В. эмі́тарны (неадуш.)
эмі́тарнага (адуш.)		 эмі́тарную эмі́тарнае эмі́тарныя (неадуш.)
эмі́тарных (адуш.)
Т. эмі́тарным эмі́тарнай
эмі́тарнаю		 эмі́тарным эмі́тарнымі
М. эмі́тарным эмі́тарнай эмі́тарным эмі́тарных

Крыніцы: piskunou2012.

эмітэ́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмітэ́нт эмітэ́нты
Р. эмітэ́нта эмітэ́нтаў
Д. эмітэ́нту эмітэ́нтам
В. эмітэ́нт эмітэ́нты
Т. эмітэ́нтам эмітэ́нтамі
М. эмітэ́нце эмітэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

э́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. э́мка э́мкі
Р. э́мкі э́мак
Д. э́мцы э́мкам
В. э́мку э́мкі
Т. э́мкай
э́мкаю		 э́мкамі
М. э́мцы э́мках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

эмо́тыкан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмо́тыкан эмо́тыканы
Р. эмо́тыкана эмо́тыканаў
Д. эмо́тыкану эмо́тыканам
В. эмо́тыкан эмо́тыканы
Т. эмо́тыканам эмо́тыканамі
М. эмо́тыкане эмо́тыканах

Крыніцы: piskunou2012.

эмо́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эмо́цыя эмо́цыі
Р. эмо́цыі эмо́цый
Д. эмо́цыі эмо́цыям
В. эмо́цыю эмо́цыі
Т. эмо́цыяй
эмо́цыяю		 эмо́цыямі
М. эмо́цыі эмо́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмпаты́чны эмпаты́чная эмпаты́чнае эмпаты́чныя
Р. эмпаты́чнага эмпаты́чнай
эмпаты́чнае		 эмпаты́чнага эмпаты́чных
Д. эмпаты́чнаму эмпаты́чнай эмпаты́чнаму эмпаты́чным
В. эмпаты́чны (неадуш.)
эмпаты́чнага (адуш.)		 эмпаты́чную эмпаты́чнае эмпаты́чныя (неадуш.)
эмпаты́чных (адуш.)
Т. эмпаты́чным эмпаты́чнай
эмпаты́чнаю		 эмпаты́чным эмпаты́чнымі
М. эмпаты́чным эмпаты́чнай эмпаты́чным эмпаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эмпа́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эмпа́тыя
Р. эмпа́тыі
Д. эмпа́тыі
В. эмпа́тыю
Т. эмпа́тыяй
эмпа́тыяю
М. эмпа́тыі

Крыніцы: piskunou2012.