Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

з’я́снены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. з’я́снены з’я́сненая з’я́сненае з’я́сненыя
Р. з’я́сненага з’я́сненай
з’я́сненае
з’я́сненага з’я́сненых
Д. з’я́сненаму з’я́сненай з’я́сненаму з’я́сненым
В. з’я́снены (неадуш.)
з’я́сненага (адуш.)
з’я́сненую з’я́сненае з’я́сненыя (неадуш.)
з’я́сненых (адуш.)
Т. з’я́сненым з’я́сненай
з’я́сненаю
з’я́сненым з’я́сненымі
М. з’я́сненым з’я́сненай з’я́сненым з’я́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

з’яснё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. з’яснё́ны з’яснё́ная з’яснё́нае з’яснё́ныя
Р. з’яснё́нага з’яснё́най
з’яснё́нае
з’яснё́нага з’яснё́ных
Д. з’яснё́наму з’яснё́най з’яснё́наму з’яснё́ным
В. з’яснё́ны (неадуш.)
з’яснё́нага (адуш.)
з’яснё́ную з’яснё́нае з’яснё́ныя (неадуш.)
з’яснё́ных (адуш.)
Т. з’яснё́ным з’яснё́най
з’яснё́наю
з’яснё́ным з’яснё́нымі
М. з’яснё́ным з’яснё́най з’яснё́ным з’яснё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

з’яснё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. з’яснё́ны з’яснё́ная з’яснё́нае з’яснё́ныя
Р. з’яснё́нага з’яснё́най
з’яснё́нае
з’яснё́нага з’яснё́ных
Д. з’яснё́наму з’яснё́най з’яснё́наму з’яснё́ным
В. з’яснё́ны (неадуш.)
з’яснё́нага (адуш.)
з’яснё́ную з’яснё́нае з’яснё́ныя (неадуш.)
з’яснё́ных (адуш.)
Т. з’яснё́ным з’яснё́най
з’яснё́наю
з’яснё́ным з’яснё́нымі
М. з’яснё́ным з’яснё́най з’яснё́ным з’яснё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

з’ясні́ць

‘патлумачыць, зрабіць што-небудзь зразумелым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. з’ясню́ з’ясні́м
2-я ас. з’ясні́ш з’ясніце́
3-я ас. з’ясні́ць з’ясня́ць
Прошлы час
м. з’ясні́ў з’ясні́лі
ж. з’ясні́ла
н. з’ясні́ла
Загадны лад
2-я ас. з’ясні́ з’ясні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час з’ясні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

з’ясні́ць

‘патлумачыць, зрабіць што-небудзь зразумелым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. з’ясню́ з’я́снім
2-я ас. з’я́сніш з’я́сніце
3-я ас. з’я́сніць з’я́сняць
Прошлы час
м. з’ясні́ў з’ясні́лі
ж. з’ясні́ла
н. з’ясні́ла
Загадны лад
2-я ас. з’ясні́ з’ясні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час з’ясні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

з’ясня́ць

‘тлумачыць, рабіць што-небудзь зразумелым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. з’ясня́ю з’ясня́ем
2-я ас. з’ясня́еш з’ясня́еце
3-я ас. з’ясня́е з’ясня́юць
Прошлы час
м. з’ясня́ў з’ясня́лі
ж. з’ясня́ла
н. з’ясня́ла
Загадны лад
2-я ас. з’ясня́й з’ясня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час з’ясня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Зя́ткавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зя́ткавічы
Р. Зя́ткавіч
Зя́ткавічаў
Д. Зя́ткавічам
В. Зя́ткавічы
Т. Зя́ткавічамі
М. Зя́ткавічах

з’я́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. з’я́ў з’я́вы
Р. з’я́ва з’я́ваў
Д. з’я́ву з’я́вам
В. з’я́ў з’я́вы
Т. з’я́вам з’я́вамі
М. з’я́ве з’я́вах

Крыніцы: piskunou2012.

зя́ўваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зя́ўваю зя́ўваем
2-я ас. зя́ўваеш зя́ўваеце
3-я ас. зя́ўвае зя́ўваюць
Прошлы час
м. зя́ўваў зя́ўвалі
ж. зя́ўвала
н. зя́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зя́ўвай зя́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зя́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

зя́ўканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зя́ўканне
Р. зя́ўкання
Д. зя́ўканню
В. зя́ўканне
Т. зя́ўканнем
М. зя́ўканні

Крыніцы: piskunou2012.