зя́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зя́ўкаю зя́ўкаем
2-я ас. зя́ўкаеш зя́ўкаеце
3-я ас. зя́ўкае зя́ўкаюць
Прошлы час
м. зя́ўкаў зя́ўкалі
ж. зя́ўкала
н. зя́ўкала
Загадны лад
2-я ас. зя́ўкай зя́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зя́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)