Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

этымалагізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. этымалагізава́ны этымалагізава́ная этымалагізава́нае этымалагізава́ныя
Р. этымалагізава́нага этымалагізава́най
этымалагізава́нае
этымалагізава́нага этымалагізава́ных
Д. этымалагізава́наму этымалагізава́най этымалагізава́наму этымалагізава́ным
В. этымалагізава́ны (неадуш.)
этымалагізава́нага (адуш.)
этымалагізава́ную этымалагізава́нае этымалагізава́ныя (неадуш.)
этымалагізава́ных (адуш.)
Т. этымалагізава́ным этымалагізава́най
этымалагізава́наю
этымалагізава́ным этымалагізава́нымі
М. этымалагізава́ным этымалагізава́най этымалагізава́ным этымалагізава́ных

Кароткая форма: этымалагізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

этымалагізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. этымалагізава́ны этымалагізава́ная этымалагізава́нае этымалагізава́ныя
Р. этымалагізава́нага этымалагізава́най
этымалагізава́нае
этымалагізава́нага этымалагізава́ных
Д. этымалагізава́наму этымалагізава́най этымалагізава́наму этымалагізава́ным
В. этымалагізава́ны (неадуш.)
этымалагізава́нага (адуш.)
этымалагізава́ную этымалагізава́нае этымалагізава́ныя (неадуш.)
этымалагізава́ных (адуш.)
Т. этымалагізава́ным этымалагізава́най
этымалагізава́наю
этымалагізава́ным этымалагізава́нымі
М. этымалагізава́ным этымалагізава́най этымалагізава́ным этымалагізава́ных

Кароткая форма: этымалагізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

этымалагізава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. этымалагізу́ецца этымалагізу́юцца
Прошлы час
м. этымалагізава́ўся этымалагізава́ліся
ж. этымалагізава́лася
н. этымалагізава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

этымалагізава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. этымалагізу́ю этымалагізу́ем
2-я ас. этымалагізу́еш этымалагізу́еце
3-я ас. этымалагізу́е этымалагізу́юць
Прошлы час
м. этымалагізава́ў этымалагізава́лі
ж. этымалагізава́ла
н. этымалагізава́ла
Загадны лад
2-я ас. этымалагізу́й этымалагізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час этымалагізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

этымалагіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. этымалагіза́цыя
Р. этымалагіза́цыі
Д. этымалагіза́цыі
В. этымалагіза́цыю
Т. этымалагіза́цыяй
этымалагіза́цыяю
М. этымалагіза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

этымалагі́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
этымалагі́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

этымалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. этымалагі́чны этымалагі́чная этымалагі́чнае этымалагі́чныя
Р. этымалагі́чнага этымалагі́чнай
этымалагі́чнае
этымалагі́чнага этымалагі́чных
Д. этымалагі́чнаму этымалагі́чнай этымалагі́чнаму этымалагі́чным
В. этымалагі́чны (неадуш.)
этымалагі́чнага (адуш.)
этымалагі́чную этымалагі́чнае этымалагі́чныя (неадуш.)
этымалагі́чных (адуш.)
Т. этымалагі́чным этымалагі́чнай
этымалагі́чнаю
этымалагі́чным этымалагі́чнымі
М. этымалагі́чным этымалагі́чнай этымалагі́чным этымалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

этымало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. этымало́гія этымало́гіі
Р. этымало́гіі этымало́гій
Д. этымало́гіі этымало́гіям
В. этымало́гію этымало́гіі
Т. этымало́гіяй
этымало́гіяю
этымало́гіямі
М. этымало́гіі этымало́гіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

этымо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. этымо́лаг этымо́лагі
Р. этымо́лага этымо́лагаў
Д. этымо́лагу этымо́лагам
В. этымо́лага этымо́лагаў
Т. этымо́лагам этымо́лагамі
М. этымо́лагу этымо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

этымо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. этымо́н этымо́ны
Р. этымо́на этымо́наў
Д. этымо́ну этымо́нам
В. этымо́н этымо́ны
Т. этымо́нам этымо́намі
М. этымо́не этымо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.