этымалагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этымалагізава́ны |
этымалагізава́ная |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя |
Р. |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́най этымалагізава́нае |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́ных |
Д. |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́най |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́ным |
В. |
этымалагізава́ны (неадуш.) этымалагізава́нага (адуш.) |
этымалагізава́ную |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя (неадуш.) этымалагізава́ных (адуш.) |
Т. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най этымалагізава́наю |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́нымі |
М. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́ных |
Кароткая форма: этымалагізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
этымалагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этымалагізава́ны |
этымалагізава́ная |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя |
Р. |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́най этымалагізава́нае |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́ных |
Д. |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́най |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́ным |
В. |
этымалагізава́ны (неадуш.) этымалагізава́нага (адуш.) |
этымалагізава́ную |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя (неадуш.) этымалагізава́ных (адуш.) |
Т. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най этымалагізава́наю |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́нымі |
М. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́ных |
Кароткая форма: этымалагізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
этымалагізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
этымалагізу́ецца |
этымалагізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
этымалагізава́ўся |
этымалагізава́ліся |
ж. |
этымалагізава́лася |
н. |
этымалагізава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
этымалагізава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
этымалагізу́ю |
этымалагізу́ем |
2-я ас. |
этымалагізу́еш |
этымалагізу́еце |
3-я ас. |
этымалагізу́е |
этымалагізу́юць |
Прошлы час |
м. |
этымалагізава́ў |
этымалагізава́лі |
ж. |
этымалагізава́ла |
н. |
этымалагізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
этымалагізу́й |
этымалагізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
этымалагізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымалагіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
этымалагіза́цыя |
Р. |
этымалагіза́цыі |
Д. |
этымалагіза́цыі |
В. |
этымалагіза́цыю |
Т. |
этымалагіза́цыяй этымалагіза́цыяю |
М. |
этымалагіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымалагі́чна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
этымалагі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
этымалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этымалагі́чны |
этымалагі́чная |
этымалагі́чнае |
этымалагі́чныя |
Р. |
этымалагі́чнага |
этымалагі́чнай этымалагі́чнае |
этымалагі́чнага |
этымалагі́чных |
Д. |
этымалагі́чнаму |
этымалагі́чнай |
этымалагі́чнаму |
этымалагі́чным |
В. |
этымалагі́чны (неадуш.) этымалагі́чнага (адуш.) |
этымалагі́чную |
этымалагі́чнае |
этымалагі́чныя (неадуш.) этымалагі́чных (адуш.) |
Т. |
этымалагі́чным |
этымалагі́чнай этымалагі́чнаю |
этымалагі́чным |
этымалагі́чнымі |
М. |
этымалагі́чным |
этымалагі́чнай |
этымалагі́чным |
этымалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этымало́гія |
этымало́гіі |
Р. |
этымало́гіі |
этымало́гій |
Д. |
этымало́гіі |
этымало́гіям |
В. |
этымало́гію |
этымало́гіі |
Т. |
этымало́гіяй этымало́гіяю |
этымало́гіямі |
М. |
этымало́гіі |
этымало́гіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымо́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этымо́лаг |
этымо́лагі |
Р. |
этымо́лага |
этымо́лагаў |
Д. |
этымо́лагу |
этымо́лагам |
В. |
этымо́лага |
этымо́лагаў |
Т. |
этымо́лагам |
этымо́лагамі |
М. |
этымо́лагу |
этымо́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этымо́н |
этымо́ны |
Р. |
этымо́на |
этымо́наў |
Д. |
этымо́ну |
этымо́нам |
В. |
этымо́н |
этымо́ны |
Т. |
этымо́нам |
этымо́намі |
М. |
этымо́не |
этымо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.