Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдклмнпрстфхцш

шу́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шу́рка шу́ркі
Р. шу́ркі шу́рак
Д. шу́рцы шу́ркам
В. шу́рку шу́ркі
Т. шу́ркай
шу́ркаю		 шу́ркамі
М. шу́рцы шу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шуро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шуро́вачны шуро́вачная шуро́вачнае шуро́вачныя
Р. шуро́вачнага шуро́вачнай
шуро́вачнае		 шуро́вачнага шуро́вачных
Д. шуро́вачнаму шуро́вачнай шуро́вачнаму шуро́вачным
В. шуро́вачны
шуро́вачнага		 шуро́вачную шуро́вачнае шуро́вачныя
шуро́вачных
Т. шуро́вачным шуро́вачнай
шуро́вачнаю		 шуро́вачным шуро́вачнымі
М. шуро́вачным шуро́вачнай шуро́вачным шуро́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

шуро́ўка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шуро́ўка
Р. шуро́ўкі
Д. шуро́ўцы
В. шуро́ўку
Т. шуро́ўкай
шуро́ўкаю
М. шуро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шуро́ўка

‘металічны стрыжань’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шуро́ўка шуро́ўкі
Р. шуро́ўкі шуро́вак
Д. шуро́ўцы шуро́ўкам
В. шуро́ўку шуро́ўкі
Т. шуро́ўкай
шуро́ўкаю		 шуро́ўкамі
М. шуро́ўцы шуро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шурпава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шурпава́тасць
Р. шурпава́тасці
Д. шурпава́тасці
В. шурпава́тасць
Т. шурпава́тасцю
М. шурпава́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

шурпава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шурпава́ты шурпава́тая шурпава́тае шурпава́тыя
Р. шурпава́тага шурпава́тай
шурпава́тае		 шурпава́тага шурпава́тых
Д. шурпава́таму шурпава́тай шурпава́таму шурпава́тым
В. шурпава́ты (неадуш.)
шурпава́тага (адуш.)		 шурпава́тую шурпава́тае шурпава́тыя (неадуш.)
шурпава́тых (адуш.)
Т. шурпава́тым шурпава́тай
шурпава́таю		 шурпава́тым шурпава́тымі
М. шурпава́тым шурпава́тай шурпава́тым шурпава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Шурпакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шурпакі́
Р. Шурпако́ў
Д. Шурпака́м
В. Шурпакі́
Т. Шурпака́мі
М. Шурпака́х

шурпа́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шурпа́сты шурпа́стая шурпа́стае шурпа́стыя
Р. шурпа́стага шурпа́стай
шурпа́стае		 шурпа́стага шурпа́стых
Д. шурпа́стаму шурпа́стай шурпа́стаму шурпа́стым
В. шурпа́сты (неадуш.)
шурпа́стага (адуш.)		 шурпа́стую шурпа́стае шурпа́стыя (неадуш.)
шурпа́стых (адуш.)
Т. шурпа́стым шурпа́стай
шурпа́стаю		 шурпа́стым шурпа́стымі
М. шурпа́стым шурпа́стай шурпа́стым шурпа́стых

Крыніцы: piskunou2012.

шурпа́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
шурпа́та шурпа́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шурпа́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шурпа́тасць
Р. шурпа́тасці
Д. шурпа́тасці
В. шурпа́тасць
Т. шурпа́тасцю
М. шурпа́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.