Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

Канахо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Канахо́ўка
Р. Канахо́ўкі
Д. Канахо́ўцы
В. Канахо́ўку
Т. Канахо́ўкай
Канахо́ўкаю
М. Канахо́ўцы

кана́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кана́цік кана́цікі
Р. кана́ціка кана́цікаў
Д. кана́ціку кана́цікам
В. кана́цік кана́цікі
Т. кана́цікам кана́цікамі
М. кана́ціку кана́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Канаці́ха

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Канаці́ха
Р. Канаці́хі
Д. Канаці́се
В. Канаці́ху
Т. Канаці́хай
Канаці́хаю
М. Канаці́се

кана́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кана́юся кана́емся
2-я ас. кана́ешся кана́ецеся
3-я ас. кана́ецца кана́юцца
Прошлы час
м. кана́ўся кана́ліся
ж. кана́лася
н. кана́лася
Загадны лад
2-я ас. кана́йся кана́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кана́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

кана́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кана́ю кана́ем
2-я ас. кана́еш кана́еце
3-я ас. кана́е кана́юць
Прошлы час
м. кана́ў кана́лі
ж. кана́ла
н. кана́ла
Загадны лад
2-я ас. кана́й кана́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кана́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кана́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кана́шка кана́шкі
Р. кана́шкі кана́шак
Д. кана́шцы кана́шкам
В. кана́шку кана́шак
Т. кана́шкай
кана́шкаю		 кана́шкамі
М. кана́шцы кана́шках

Крыніцы: piskunou2012.

Кана́шкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кана́шкава
Р. Кана́шкава
Д. Кана́шкаву
В. Кана́шкава
Т. Кана́шкавам
М. Кана́шкаве

Канашо́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Канашо́нкі
Р. Канашо́нак
Канашо́нкаў
Д. Канашо́нкам
В. Канашо́нкі
Т. Канашо́нкамі
М. Канашо́нках

Канашо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Канашо́ўка
Р. Канашо́ўкі
Д. Канашо́ўцы
В. Канашо́ўку
Т. Канашо́ўкай
Канашо́ўкаю
М. Канашо́ўцы

Канашы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Канашы́
Р. Канашо́ў
Д. Канаша́м
В. Канашы́
Т. Канаша́мі
М. Канаша́х