Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бурката́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буркачу́ бурко́чам
2-я ас. бурко́чаш бурко́чаце
3-я ас. бурко́ча бурко́чуць
Прошлы час
м. бурката́ў бурката́лі
ж. бурката́ла
н. бурката́ла
Загадны лад
2-я ас. буркачы́ буркачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час бурко́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

буркатлі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
буркатлі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

буркатлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. буркатлі́васць
Р. буркатлі́васці
Д. буркатлі́васці
В. буркатлі́васць
Т. буркатлі́васцю
М. буркатлі́васці

Крыніцы: piskunou2012.

буркатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буркатлі́вы буркатлі́вая буркатлі́вае буркатлі́выя
Р. буркатлі́вага буркатлі́вай
буркатлі́вае
буркатлі́вага буркатлі́вых
Д. буркатлі́ваму буркатлі́вай буркатлі́ваму буркатлі́вым
В. буркатлі́вы (неадуш.)
буркатлі́вага (адуш.)
буркатлі́вую буркатлі́вае буркатлі́выя (неадуш.)
буркатлі́вых (адуш.)
Т. буркатлі́вым буркатлі́вай
буркатлі́ваю
буркатлі́вым буркатлі́вымі
М. буркатлі́вым буркатлі́вай буркатлі́вым буркатлі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

буркатну́ць

‘прабурчаць, прамурлыкаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. буркатну́ буркатнё́м
2-я ас. буркатне́ш буркатняце́
3-я ас. буркатне́ буркатну́ць
Прошлы час
м. буркатну́ў буркатну́лі
ж. буркатну́ла
н. буркатну́ла
Загадны лад
2-я ас. буркатні́ буркатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час буркатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

буркатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. буркатня́
Р. буркатні́
Д. буркатні́
В. буркатню́
Т. буркатнёй
буркатнёю
М. буркатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

буркату́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буркату́н буркатуны́
Р. буркатуна́ буркатуно́ў
Д. буркатуну́ буркатуна́м
В. буркатуна́ буркатуно́ў
Т. буркатуно́м буркатуна́мі
М. буркатуне́ буркатуна́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

буркаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. буркаце́нне
Р. буркаце́ння
Д. буркаце́нню
В. буркаце́нне
Т. буркаце́ннем
М. буркаце́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

бу́ркаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бу́ркаю бу́ркаем
2-я ас. бу́ркаеш бу́ркаеце
3-я ас. бу́ркае бу́ркаюць
Прошлы час
м. бу́ркаў бу́ркалі
ж. бу́ркала
н. бу́ркала
Загадны лад
2-я ас. бу́ркай бу́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Буркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буркі́
Р. Бурко́ў
Д. Бурка́м
В. Буркі́
Т. Бурка́мі
М. Бурка́х